Financial Crimes-ανακοίνωση με αφορμή την έναρξη του πρωταθλήματος 22/8/2007
Άλλο ένα πρωτάθλημα ξεκινάει το Σαββατοκύριακο και νοιώθουμε την υποχρέωση να διατυπώσουμε τους προβληματισμούς μας, αφού γύρω από αυτό, αρκετοί συνάδελφοί μας δημοσιογράφοι, φωτορεπόρτερ, καμεραμάν, κλπ, αποτελούν τον κόσμο της ζωντανής εργασίας.
Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια, είχαμε βιώσει περιστατικά βίας σε βάρος των εργαζομένων στα ΜΜΕ, μέσα στους αθλητικούς χώρους. Σχεδόν πάντα ακολουθούσαν δηλώσεις, συσκέψεις, υποσχέσεις για αντιμετώπιση του προβλήματος, μέχρι βέβαια αυτό να ξαναφανεί.
Πόσο σίγουροι νοιώθουμε ότι αυτό το πρόβλημα έχει αντιμετωπισθεί? Εμείς (και θα θέλαμε η χρονιά να μας διαψεύσει) καθόλου και αρκεί κανείς να θυμηθεί ότι αντίστοιχες δηλώσεις είχαν γίνει και στα γεγονότα που στοίχισαν τη ζωή ενός οπαδού του Παναθηναϊκού στην Παιανία και κανείς από τότε δεν ασχολήθηκε σοβαρά με το θέμα. Τι έγινε με τους δράστες? Ποιοι τους είχαν οργανώσει? Πόσο ψηλά βρίσκονται? Πού βρίσκεται η υπόθεση? Γιατί στα θέματα αυτά βασιλεύει η σιωπή? Υπήρξαν τότε κατευθύνσεις από «ψηλά» να δοθεί μεγάλη δημοσιότητα για να καλύψει το σκάνδαλο με τα ομόλογα και όταν αυτό απομακρυνθεί, να «πέσει» το θέμα, ναι ή όχι? Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του.
Δεύτερο μεγάλο θέμα τα εργασιακά. Ο χώρος του αθλητικού ρεπορτάζ ήταν πάντα αγαπητός στη νεολαία και σημαντικός αριθμός υποψήφιων νέων συναδέλφων επιχειρεί την είσοδό του στον κλάδο από εκεί. Έχουμε επισημάνει αρκετές φορές τις σημαντικές ελλείψεις στο θεσμικό κομμάτι των ΣΣΕ για θέματα εισόδου νέων συναδέλφων στον κλάδο, ρυθμίσεων πρακτικής άσκησης και εποπτείας σε κάθε είδους σχολές δημοσιογραφίας. Δυστυχώς εδώ και χρόνια, έχει στηθεί μια βιομηχανία εκμετάλλευσης νέων ανθρώπων, που τροφοδοτούν τις επιχειρήσεις ΜΜΕ με μη αμειβόμενο και ανασφάλιστο στην χειρότερη περίπτωση και αμειβόμενο με ψίχουλα στην καλύτερη, νεοεισερχόμενο εργασιακό δυναμικό. Έτσι όμως υπονομεύετε η προσπάθεια για να βελτιώσουμε τις ΣΣΕ, ενώ πρέπει να σημειώσουμε, ότι συχνά σε αυτό το «δουλεμπόριο της ελπίδας», μέχρι οι γεμάτοι όνειρα νέοι συνάδελφοι να «ανακυκλωθούν», πρωτοστατούν μέλη δημοσιογραφικών ενώσεων.
Δεν θα κουραστούμε να θίγουμε τέτοια ζητήματα που αποτελούν υποχρέωση όσων συλλογικά αναζητούμε βελτίωση της εργασιακής κατάστασης στα ΜΜΕ.
Άλλο ένα πρωτάθλημα ξεκινάει το Σαββατοκύριακο και νοιώθουμε την υποχρέωση να διατυπώσουμε τους προβληματισμούς μας, αφού γύρω από αυτό, αρκετοί συνάδελφοί μας δημοσιογράφοι, φωτορεπόρτερ, καμεραμάν, κλπ, αποτελούν τον κόσμο της ζωντανής εργασίας.
Δυστυχώς τα τελευταία χρόνια, είχαμε βιώσει περιστατικά βίας σε βάρος των εργαζομένων στα ΜΜΕ, μέσα στους αθλητικούς χώρους. Σχεδόν πάντα ακολουθούσαν δηλώσεις, συσκέψεις, υποσχέσεις για αντιμετώπιση του προβλήματος, μέχρι βέβαια αυτό να ξαναφανεί.
Πόσο σίγουροι νοιώθουμε ότι αυτό το πρόβλημα έχει αντιμετωπισθεί? Εμείς (και θα θέλαμε η χρονιά να μας διαψεύσει) καθόλου και αρκεί κανείς να θυμηθεί ότι αντίστοιχες δηλώσεις είχαν γίνει και στα γεγονότα που στοίχισαν τη ζωή ενός οπαδού του Παναθηναϊκού στην Παιανία και κανείς από τότε δεν ασχολήθηκε σοβαρά με το θέμα. Τι έγινε με τους δράστες? Ποιοι τους είχαν οργανώσει? Πόσο ψηλά βρίσκονται? Πού βρίσκεται η υπόθεση? Γιατί στα θέματα αυτά βασιλεύει η σιωπή? Υπήρξαν τότε κατευθύνσεις από «ψηλά» να δοθεί μεγάλη δημοσιότητα για να καλύψει το σκάνδαλο με τα ομόλογα και όταν αυτό απομακρυνθεί, να «πέσει» το θέμα, ναι ή όχι? Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του.
Δεύτερο μεγάλο θέμα τα εργασιακά. Ο χώρος του αθλητικού ρεπορτάζ ήταν πάντα αγαπητός στη νεολαία και σημαντικός αριθμός υποψήφιων νέων συναδέλφων επιχειρεί την είσοδό του στον κλάδο από εκεί. Έχουμε επισημάνει αρκετές φορές τις σημαντικές ελλείψεις στο θεσμικό κομμάτι των ΣΣΕ για θέματα εισόδου νέων συναδέλφων στον κλάδο, ρυθμίσεων πρακτικής άσκησης και εποπτείας σε κάθε είδους σχολές δημοσιογραφίας. Δυστυχώς εδώ και χρόνια, έχει στηθεί μια βιομηχανία εκμετάλλευσης νέων ανθρώπων, που τροφοδοτούν τις επιχειρήσεις ΜΜΕ με μη αμειβόμενο και ανασφάλιστο στην χειρότερη περίπτωση και αμειβόμενο με ψίχουλα στην καλύτερη, νεοεισερχόμενο εργασιακό δυναμικό. Έτσι όμως υπονομεύετε η προσπάθεια για να βελτιώσουμε τις ΣΣΕ, ενώ πρέπει να σημειώσουμε, ότι συχνά σε αυτό το «δουλεμπόριο της ελπίδας», μέχρι οι γεμάτοι όνειρα νέοι συνάδελφοι να «ανακυκλωθούν», πρωτοστατούν μέλη δημοσιογραφικών ενώσεων.
Δεν θα κουραστούμε να θίγουμε τέτοια ζητήματα που αποτελούν υποχρέωση όσων συλλογικά αναζητούμε βελτίωση της εργασιακής κατάστασης στα ΜΜΕ.
