Παρασκευή 15 Ιουλίου 2011
Προεδρείο και απεργία τώρα
...ανακοίνωση των Financial Crimes...
Μέσα στο βαθύ καλοκαίρι η εργοδοσία έχει προχωρήσει σε γενικευμένη επίθεση με απολύσεις αλλά κυρίως με την προσπάθεια επιβολής ατομικών συμβάσεων με μειώσεις στους μισθούς. Η αφετηρία είναι το Μπομπολέικο αλλά δεν σταματάει εδώ. Μοιάζει ότι στον ΔΟΛ «ζήλεψαν» την πρωτοβουλία του αντιπροέδρου της ΕΙΗΕΑ και θέλουν να ξεκινήσουν τα ίδια. Στην Ελευθεροτυπία φημολογούνται απολύσεις στα πλαίσια του νέου μπίζνες πλάν και υπάρχει έντονη ανησυχία στους εργαζόμενους. Στον ΦΛΑΣ οι απολύσεις φτάνουν τις 40.
Και μέσα σε αυτές τις εξελίξεις δεν συγκροτείται σε προεδρείο το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ γεγονός που χρησιμοποιείται σαν δικαιολογία για να μην ούτε μια απόφαση για κινητοποίηση σε κανένα από αυτά τα μέτωπα.
Θα θέλαμε λοιπόν να ενημερώσουμε για το τι συμβαίνει στο ΔΣ, ή για την ακρίβεια, το πως το έχουμε καταλάβει εμείς.
Κατ’ αρχάς η πλευρά του κ. Τσαλαπάτη, έχει αφήσει εμμέσως πλην σαφώς να εννοηθεί ότι το σωστό θα ήταν να γίνει αυτός πρόεδρος, σε οποιοδήποτε αναλογικό προεδρείο αφού είναι πλειοψηφών σύμβουλος (παρόλο που η παράταξή του είναι 3η σε ψήφους) και εφόσον δεν ικανοποιείται αυτή του η απαίτηση, στο όποιο αναλογικό προεδρείο συγκροτηθεί, αυτός δεν θα συμμετέχει καθόλου. Αντίθετα καλεί τις υπόλοιπες παρατάξεις να συγκροτήσουν αυτοί (οι 6 όπως λέει ο ίδιος) προεδρείο αφού έχουν πλειοψηφία.
Στην συνέχεια παίρνει σειρά ο κ Κυρίτσης ο οποίος λέει ότι και αυτός είναι με το αναλογικό προεδρείο αρκεί να είναι μέσα και ο κ Τσαλαπάτης. Αν δεν συμμετέχει ο Τσαλαπάτης στο προεδρείο δεν θα συμμετέχει και αυτός. Από δίπλα τους και ο κ. Κανέλλης που το κυκλοφορεί σαν ο χαρούμενος φιλομνημονιακός στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ. Τώρα αν όλο αυτό σας μοιάζει σαν να βρίσκεται ένα τμήμα του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ σε διατεταγμένη υπηρεσία υλοποιώντας επιταγές των εργοδοτών, εμείς δεν έχουμε παρά να συμφωνήσουμε μαζί σας.
Όλα τα παραπάνω ήταν λιγάκι αναμενόμενα. Οι ξεκάθαρα φιλοεργοδοτικές και φιλοκυβερνητικές παρατάξεις εφόσον έχασαν την πλειοψηφία στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ στις τελευταίες εκλογές, κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους για να μπλοκάρουν την συγκρότηση του ΔΣ και να επιτρέψουν έτσι στους εργοδότες να κάνουν ανενόχλητοι το παιχνίδι τους. Είναι κυριολεκτικά σε διατεταγμένη υπηρεσία.
Από αυτό βγαίνει, κατά τη γνώμη μας αβίαστα, το συμπέρασμα ότι η μοναδική ρεαλιστική λύση παραμένει αυτό που πρότεινε από την αρχή η Πρωτοβουλία για την Ανατροπή. Δηλαδή αναλογικό προεδρείο των παρατάξεων της αριστεράς, δηλ Συσπείρωση- Δούρειος Τύπος, Δημοσιογραφική Συνεργασία, Πρωτοβουλία για την Ανατροπή και Μαχόμενοι Δημοσιογράφοι.
Δυστυχώς αυτό που αναδεικνύεται σαν τη μοναδική λύση για να συγκροτηθεί το ΔΣ και να ξεκινήσει η αντίδραση του κλάδου απέναντι στις εργοδοτικές επιθέσεις, κάποιες από τις αριστερές παρατάξεις το μπλοκάρουν. Το αποτέλεσμα είναι να γίνονται συνεδριάσεις επί συνεδριάσεων, να λέγονται τα πιο απίθανα πράγματα μέσα σε αυτές, να αναπτύσσονται αμπελοφιλοφοφίες και οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί κανένας, με μοναδικό σκοπό να δικαιολογήσουν το ότι δεν συγκροτείται προεδρείο.
Αν οι παρατάξεις της αριστεράς συνεχίσουν την ίδια στάση που αντικειμενικά ευνοεί την εργοδοσία και παίζει συμπληρωματικό ρόλο στην στάση των φιλοεργοδοτικών και φιλοκυβερνητικών κύκλων της ΕΣΗΕΑ, φυσιολογικά θα αρχίσει να γεννιέται το ερώτημα και γι’ αυτές τις παρατάξεις. Αν δηλ. υπάρχει κάποια σκοπιμότητα γι’ αυτήν τους τη στάση η οποία αντικειμενικά (και ανεξάρτητα από την όποια επιχειρηματολογία) βοηθάει τις εργοδοτικές επιθέσεις.
Για εμάς στους Financial Crimes η λύση είναι μια και μοναδική απέναντι στις εργοδοτικές επιθέσεις. ΤΩΡΑ προεδρείο των παρατάξεων της αριστεράς και άμεσα απόφαση για 48ωρη προειδοποιητική απεργία σε όσα μαγαζιά απολύουν και επιβάλουν ατομικές συμβάσεις σαν πρώτο βήμα για απεργιακή κλιμάκωση σε όλο τον κλάδο. Οτιδήποτε λιγότερο πιστεύουμε ότι απλά αποφεύγει να απαντήσει στην επίθεση και διευκολύνει την εργοδοσία.
Και επειδή επιμένουμε να πιστεύουμε ότι η μόνη δύναμη που μπορεί να επιβάλλει αυτή την προοπτική, είναι οι ίδιοι οι εργαζόμενοι και όχι τα ΔΣ, καλούμε κάθε συνάδελφο σε κάθε χώρο δουλειάς, να προχωρήσουμε στη συγκρότηση εργασιακών επιτροπών και με συνελεύσεις να πάρουμε απεργιακές αποφάσεις και να τις επιβάλλουμε πάνω στις συνδικαλιστικές μας ηγεσίες.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου