Όταν υπηρετείς με αυταπάρνηση την αλήθεια και την δημοσιογραφία, 34 χρόνια
απροσκύνητος και φανατικός οπαδός της ουσιαστικής ενημέρωσης των πολιτών
δεν...σκιάζεσαι.
Όταν πρώτο σου και κυρίαρχο μέλημα είναι να στηρίζεις τους εργαζόμενους, τους περήφανους
Έλληνες ναυτεργάτες, τους απόμαχους του κύματος, τους ένστολους, που ενώ κάνουν την δουλειά τους, αδικούνται, τους πολιτικούς υπαλλήλους ενός υπουργείου, που τους...τσαλαπατά,
τους ανέργους της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης Περάματος και των ναυπηγείων Σκαραμαγκά
και τους εργάτες του λιμανιού, δεν πτοείσαι από απειλές και βάναυση άσκηση τρομοκρατίας εναντίον σου.
Όταν ορθώνεις ανάστημα απέναντι σε άθλιες μνημονιακές συγκυβερνήσεις, που έχουν εξαθλιώσει
τον Ελληνικό λαό και συνεχίζουν το βάρβαρο έργο τους, οδηγώντας συμπολίτες μας στην αυτοκτονία, στην απόγνωση και στην απελπισία, δεν φοβάσαι κανέναν.
Όταν για σένα δημοσιογραφία και αλήθεια είναι ένα και το αυτό, δεν κάνεις ποτέ πίσω.
Όλοι γνωρίζουμε και καταλαβαίνουμε, λίγο-πολύ ποια υποχθόνια, "παρακρατικά" στην ουσία
αλλά, μέσα στο κράτος, κέντρα εξουσίας εξαπέλυσαν μία "τρομοκρατική" επίθεση ενάντια στο
peiratiko reportaz και σε εμένα προσωπικά, με στόχο να σιωπήσουμε και να σταματήσουμε να κάνουμε την δουλειά μας εκτός συστήματος και χωρίς να κάνουμε ρεπορτάζ στα γραφεία των υπουργών...
Οποιοι κι αν είναι πλανώνται πλάνην οικτρά!
Ποιο ήταν το δημοσίευμα μας.
Ρεπορτάζ, μετά απο καταγγελία, που αναφέρεται σε πληροφορίες γνωστές στους πάντες, εντός ενός Σώματος Ασφαλείας και όχι μόνο. Και σχετική ανάρτηση ΦΕΚ νόμου του κράτους, συγκεκριμένο.
Από Υπηρεσία της ΕΛ.ΑΣ πληροφορήθηκα, όμως, πως ελέγχεται το δημοσίευμα, γιατί υπάρχει σε αυτό "διαβαθμισμένο στρατιωτικό έγγραφο"...
Το ΦΕΚ του νόμου...."ΔΙΑΒΑΘΜΙΣΜΈΝΟ ΚΙ ΑΠΟΡΡΗΤΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΕΓΓΓΡΑΦΟ"...
Αντιλαμβάνεστε λοιπόν, πως γίνεται προσπάθεια να κατασκευαστεί ένοχος δημοσιογράφος,
γιατί τόλμησε να δημοσιεύσει τις εγκυρότατες πληροφορίες του και το ΦΕΚ συγκεκριμένου νόμου, που αφορά την ΜΥΑ του Λ.Σ...
Για γέλια ή για κλάματα;
Άσχετοι ή μήπως πολύ "σχετικοί";
Ανόητοι ή σε διατατεγμένη υπηρεσία εκείνοι, που βρίσκονται, όχι στο προσκήνιο. Αλλά πίσω από αυτήν την βάρβαρη αναίτια και προκλητικότατη επίθεση, που ξεκάθαρο σκοπό έχει την δημιουργία εκφοβιστικού κλίματος εναντίον όλων ανεξαιρέτως των δημοσιογράφων, που συνεχίζουν να υπηρετούν την αλήθεια, δεν είναι "παπαγαλάκια", δεν εξαγοράζονται, δεν προσκυνούν εξουσίες, δεν υποδουλώνουν την πένα τους και δεν φοβούνται να πράττουν το καθήκον τους, πιστοί πάντα στην αληθινή και ουσιαστική ενημέρωση του πολίτη.
Το θέμα δεν είναι προσωπικό.
Και είναι βαθύτατο πολιτικό.
Μιλάς;
Πρέπει να το βουλώσεις.
Γράφεις;
Πρέπει να βάλεις αλυσίδες στην πένα σου και να μπεις στο σύστημα ή να γεμίζεις
λευκές σελίδες ή υπαγορευμένες, για να μην σε κυνηγήσουν.
Για να έχεις την ...ησυχία σου.
"Ησυχία", που να αντανακλά σε υποταγμένη σε αυτούς, δημοσιογραφία, σε δουλική συμπεριφορά και πρακτική δημοσιογράφων, σε δημοσιεύματα κατευθυνόμενα και υπαγορευμένα από
τους μνημονιακούς κυβερνώντες, που ΕΞΑΘΛΙΩΝΟΥΝ τον λαό προς όφελος των ντόπιων και ξένων επιχειρηματικών ή τραπεζικών συμφερόντων, δεν την θέλω. Τους την...χαρίζω.
Δεν την ακολουθώ. Δεν με αφορά.
Και βρίσκομαι ΑΠΕΝΑΝΤΙ σθεναρά, μαχητικά, αγωνιστικά και αποφασιστικά.
Αυτή η νέα άσκηση τρομοκρατίας κατά της ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ
και εναντίον όσων δημοσιογράφων επιμένουμε να την υπηρετούμε, με πολιτική θέση, άποψη και πραγματική αγωνιστική στάση ζωής,
υψώνοντας ανάστημα σε αυτούς, που έκλεισαν την ΕΡΤ, αλλά τους απέδειξαν στην πράξη οι αγωνιστές συνάδελφοι μας της ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΕΡΤ
πως δεν θα τους φιμώσουν ποτέ...,
δεν θα περάσει.
Και φυσικά, αυτός ο προκλητικότατος εκφοβισμός στους μαχητές της αληθινής
δημοσιογραφίας, που συνειδητά έχουν ταχθεί απέναντι στους στυγνούς επιχειρηματίες
των ΜΜΕ, που τσακίζουν ανελέητα τον δημοσιογραφικό κλάδο, με την βοήθεια και την ανοχή εκείνων, που καθημερινά εξαθλιώνουν τους πολίτες, δεν θα περάσει...
Και δεν θα περάσει, γιατί, στην ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ, παραμένουμε πάντα πολλοί, που δεν εξαγοραζόμαστε, δεν τρομοκρατούμεθα, δεν είμαστε "παπαγαλάκια", δεν πουλάμε την πένα μας και την ψυχή μας σε καμιά πολιτική εξουσία, σε κανένα φασιστικό παρακρατικό ή κρατικό μηχανισμό,
και σε κανέναν πραγματικό "τρομοκράτη"...
Τα δάκρυα του απλήρωτου ναυτεργάτη, πριν λίγο καιρό,στη Ραφήνα και σήμερα, σε κάθε λιμάνι
"οπλίζουν" μία δημοσιογραφική πένα και της δίνουν το σθένος να πολεμά με λιονταρίσια αντοχή
τις αλυσίδες, με τις οποίες προσπαθούν να την ...σκλαβώσουν!
Πόπη Χριστοδουλίδου
μέλος του Γενικού Συμβουλίου της ΠΟΕΣΥ
μέλος της ΕΣΗΕΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου