"Εκλογική αναμονή" για τυχόν πρόωρες εκλογές, με προσδοκίες από μια πιθανή νέα κυβέρνηση, ή αν προτιμάτε μια παραλλαγή του συνθήματος της άνοιξης "στις 25 ψηφίζουμε και στις 26 φεύγουν" (εκτίμησή μας ότι πρόκειται για μέγιστη πολιτική απάτη), ή κλιμάκωση των αγώνων μέχρι την ανατροπή της κυβέρνησης και κατά συνέπεια και "δέσμευσης" - πίεσης στην επόμενη να μην συνεχίσει σε παραπλήσια κατεύθυνση?
Ο ρόλος που παίζουν μέσα στα σωματεία οι εκλεγμένοι στις διοικήσεις, είναι "πιλότος" των προθέσεών τους. Ποτέ δεν υπάρχουν γενικώς και αορίστως "σωματεία" και "συνδικαλιστές". Όλοι έχουν πολιτική ένταξη και αντικατοπτρίζονται στα πεπραγμένα τους οι επιλογές και οι στρατηγικές των χώρων που εκπροσωπούν.
Κάπως έτσι έχουμε συγκυβέρνηση τρόικας-ΣΥΡΙΖΑ στην ΕΣΗΕΑ και συνεργασία μνημονιακού ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ στην ΠΟΕΣΥ.
Ήδη ένα χρόνο και κάτι μετά το "μαύρο" στην ΕΡΤ, ακόμα περιμένουμε τη συντονισμένη κλιμάκωση όλων των ομοσπονδιών, που τότε είχαν εκτιμήσει ότι η ΕΡΤ πρέπει να γίνει το σημείο που θα ξεκινούσε η "αντεπίθεση" για την ανατροπή, αφού δεν αποτελούσε μόνο μέτωπο στο χώρο των ΜΜΕ, αλλά ευρύτερα. Και ήρθαν και πέρασαν οι ευκαιρίες η μία μετά την άλλη (διαθεσιμότητες, αξιολογήσεις, ιδιωτικοποίηση ΔΕΗ, δουλειά τις Κυριακές κλπ).
Πάμε λοιπόν στη συνέχεια με λογικές ανάθεσης στους συνδικαλιστές, ή με διαδικασίες βάσης και συλλογική δράση?
Η απάντηση (δια της πράξης και όχι στα λόγια) χρεώνει με τις ανάλογες ευθύνες όσους επιλέξουν τη μια ή την άλλη κατεύθυνση.
Εδώ και χρόνια, έχουμε διαλέξει το στρατόπεδο με το οποίο συμπορευόμαστε, αυτό των εργαζομένων, ανεξάρτητα από το ποιός είναι στην κυβέρνηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου