του Στέλιου Μιχαηλίδη
δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα εργατική αλληλεγγύη στις 31 Σεπτέμβρη 2016
Σε εξέλιξη βρισκόταν το πρωί της Τρίτης 30/8 η διαδικασία δημοπράτησης των τηλεοπτικών αδειών, στη Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας κι Ενημέρωσης.
Τόσο κατά την προσέλευση των πλούσιων τύπων που εποφθαλμιούν την είσοδο ή την παραμονή τους στη βιομηχανία των ΜΜΕ όσο και τις προηγούμενες ημέρες, ακουγόταν από τους ίδιους και τα παπαγαλάκια τους, μιντιακά και πολιτικά, η εκ δεξιών γκρίνια για “μπούλινγκ” της κυβέρνησης, χτύπημα στην πολυφωνία και τη δημοκρατία κλπ.
Από τη μεριά της κυβέρνησης κυριαρχεί η προπαγάνδα περί λαοφιλούς μεταρρύθμισης που θα χτυπήσει τη διαπλοκή, θα βάλει τάξη στο τηλεοπτικό τοπίο κλπ. Ισχύει τίποτα από όλα αυτά;
Από τη μια θέλει θράσος – που οι πλούσιοι μιντιάρχες διαθέτουν άφθονο – να πιάνουν στο στόμα τους την πολυφωνία και δημοκρατία. Αυτοί που πριν ένα χρόνο ενορχήστρωσαν την προπαγάνδα υπέρ του ΝΑΙ. Όλοι μαζί, ξεχνώντας τις “ευαισθησίες” τους για πλουραλισμό στην ενημέρωση, πολυφωνίες κλπ, φτάνοντας στο σημείο από τις οθόνες να βγαίνει η ψεύτικη εικόνα ότι “όλες οι κοινωνικές ομάδες στηρίζουν το ΝΑΙ”. Κι αυτό ήταν μόλις πριν ένα χρόνο. Οι αμαρτίες από κει και πίσω (κι από κει και δώθε φυσικά) είναι άπειρες. Από τις συντονισμένες ρατσιστικές εκστρατείες που έρχονταν κατά κύματα και τα περί “Αλβανών κλεφτών” της δεκαετίας του '90, έως τα σύγχρονα ξεπλύματα των νεοναζί της Χρυσής Αυγής. Από τους τηλε-εισαγγελείς μέχρι τους “σχολιαστές” στα δελτία ειδήσεων που μετέφεραν απευθείας τη γραμμή των αφεντικών τους. Από τα σκουπίδια τύπου Μπιγκ Μπράδερ, μέχρι τον βομβαρδισμό από τα “μεσημεριανάδικα” αργόσχολων κοσμικών προτύπων, χιλιόμετρα μακριά από την καθημερινότητα της πλειοψηφίας. Σε όλα αυτά και σε άλλα τόσα, οι διαφοροποιήσεις ήταν ελάχιστες. Δεν υπήρξε καμιά πολυφωνία ούτε κανένας ιδιαίτερος πλουραλισμός.
Νομιμοποίηση
Από την άλλη, πίσω από την προπαγάνδα της κυβέρνησης η διαδικασία που ξεκίνησε την Τρίτη δεν κάνει κάτι άλλο παρά να νομιμοποιήσει την ιδιωτικοποίηση της τηλεόρασης που ξεκίνησε το 1989 κι έφερε τον προαναφερόμενο οχετό. Οι γνωστοί μεγιστάνες παραμένουν. Στη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης το πρωί της 30/8 αυτοί που πήγαν για τη δημοπρασία δεν ήταν άλλοι παρά διάσημοι εκατομμυριούχοι γνωστοι για τις μπίζνες τους είτε στα ΜΜΕ, είτε στο ποδόσφαιρο, είτε στα καράβια, είτε σε πιο... σκοτεινά μονοπάτια. Κυριακού, Μαρινάκης, Σαββίδης, Κοντομηνάς, Αλαφούζος, Βαρδινογιάννης, Καλογρίτσας. Όποιος δώσει τα περισσότερα παίρνει άδεια. Το περιβόητο “χτύπημα στη διαπλοκή” αναζητείται.
Πραγματικός κίνδυνος υπάρχει για τους εργαζόμενους στα ΜΜΕ. Σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε η ίδια η κυβέρνηση, οι θέσεις εργασίας, με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας, στα οκτώ κανάλια (από τα οποία θα αδειοδοτηθούν τα τέσσερα), είναι 2.639. Όπως αναφέρουν τα σωματεία των τεχνικών τηλεόρασης, είναι ορατός και άμεσος ο κίνδυνος για 1.000 απολύσεις. Και γι'αυτό χύθηκαν κροκοδίλεια δάκρυα από τους μιντιάρχες. Το ίδιο θράσος με τα περί δημοκρατίας απαιτεί το να μιλούν στο όνομα των εργαζομένων τους, αυτοί που απολύουν σε βαθμό πογκρόμ και διεκδικούν πρωτάθλημα απληρωσιάς. “Τους προστατεύουμε θεσπίζοντας πλαφόν στον αριθμό των εργαζομένων” λένε οι κυβερνητικοί χωρίς να δίνουν ουσιαστική απάντηση στους κινδύνους που επισημαίνουν τα σωματεία του κλάδου.
Αν λείπει κάτι δεν είναι οι άδειες, αλλά ο εργατικός έλεγχος. Ειδικά ο κλάδος των ΜΜΕ έχει παραδείγματα που, όταν τα πήραν στα χέρια τους οι εργαζόμενοι, αγωνιζόμενοι ενάντια σε κλεισίματα κι απολύσεις, έγιναν η φωνή της πλειοψηφίας. Και χωρίς τα αφεντικά λειτούργησαν καλύτερα από πριν. Κι επειδή υπήρχε η δυνατότητα – και η επιλογή – να ανοίγουν τα μικρόφωνα στους πολλούς, στους εργάτες, στα συνδικάτα, στη νεολαία, στα κινήματα, υπήρχε πραγματική πολυφωνία κι όχι η πολυφωνία των Πρετεντέρηδων. Αυτές ήταν οι εφημερίδες και τα κανάλια που το έκαναν λίγα χρόνια πριν όταν τα αφεντικά τους βάραγαν κανόνι (Απογευματινή, Ελευθεροτυπία, Ελεύθερος Τύπος, Άλτερ κλπ), αυτή ήταν σε ακόμα μεγαλύτερη κλίμακα η ΕΡΤ τη διετία του αγώνα. Σε αυτό το δρόμο πρέπει να βαδίσουν οι εργαζόμενοι όποιοι κι αν πλειοδοτήσουν τελικά στη δημοπρασία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου