Τετάρτη 10 Ιουλίου 2019

Ναυτεμπορική: Στα χέρια των τραπεζών ή στα χέρια των εργαζόμενων;


Σε τρομερά δύσκολη κατάσταση βρίσκονται οι 150 εργαζόμενοι της εφημερίδας Ναυτεμπορική που, παρόλο που βρίσκονται μέχρι και τρεις μήνες απλήρωτοι, ξαφνικά λίγες μέρες πριν τις εκλογές είδαν την Eurobank να καταγγέλει το δάνειο των 6 εκατομμυρίων ευρώ που είχε πάρει η εργοδοσία δήθεν για επενδύσεις, και τώρα αναμένουν τον ειδικό εκκαθαριστή (την εταιρία  Grant Thornton, που έκανε την εκκαθάριση και στο ΔΟΛ).


Σε ανακοίνωση που εξέδωσαν οι Financial Crimes -το αντικαπιταλιστικό δίκτυο εργαζόμενων στα ΜΜΕ- τονίζεται μεταξύ άλλων: “Το δάνειο, το οποίο καταγγέλλει τώρα η Eurobank δεν δόθηκε για επενδύσεις, ανάπτυξη κλπ, αλλά για μείωση του προσωπικού μέσω εθελουσίας εξόδου και μείωση του μισθολογικού κόστους.

Ο ειδικός εκκαθαριστής (η Grant Thornton) έρχεται με σκοπό να αποτιμήσει την εταιρία και να δει τι μπορεί να πουλήσει (κομμάτι-κομμάτι ή πακέτο) και πόσο. Από τα χρήματα που θα βγουν από το ξεκοκάλισμα της επιχείρησης, οι εργαζόμενοι δεν θα πάρουν τίποτε πρακτικά. Το 75% θα το πάρουν οι τράπεζες και το υπόλοιπο 25% θα το μοιραστούν δημόσιο, ασφαλιστικά ταμεία, προμηθευτές και αν περισσέψει κάτι οι εργαζόμενοι. Και προφανώς αν βρεθεί επενδυτής δεν θα μιλάμε για ένα μαγαζί με 150 εργαζόμενους, αλλά τουλάχιστον το μισό. Οι τράπεζες και ο ειδικός εκκαθαριστής δεν έχουν καμία υποχρέωση να πληρώνουν τους εργαζόμενους μέχρι την εκκαθάριση”.

Όπως τονίζουν πηγές μέσα από την ίδια τη Ναυτεμπορική, την πιο παλιά οικονομική εφημερίδα της χώρας που συνεχίζει την έκδοσή της εδώ και 95 χρόνια, οι εξελίξεις των τελευταίων εβδομάδων και η καταγγελία του δανείου από τη μεριά της Eurobank σε αυτή τη χρονική περίοδο -ενός δανείου που έχει κοκκινίσει εδώ και δυο χρόνια- είναι κομμάτι της ευρύτερης προσπάθειας διαφόρων επιχειρηματικών και πολιτικών συμφερόντων να πλασαριστούν στο καινούριο τοπίο που δημιουργείται στα ΜΜΕ, αφού ούτως ή άλλως η Ναυτεμπορική είναι ένα περιζήτητο φιλέτο -ειδικά στο χώρο της κεντροδεξιάς.

Παιχνίδια

Όλα αυτά τα επιχειρηματικά και πολιτικά παιχνίδια όμως παίζονται στις πλάτες των εργαζόμενων που παλεύουν να σώσουν τα δεδουλευμένα τους και τις θέσεις εργασίας. Δυστυχώς όλο αυτό το διάστημα ούτε η ΕΣΗΕΑ, ούτε άλλες συνδικαλιστικές ενώσεις και σωματεία του κλάδου δεν στάθηκαν στο πλευρό τους. “Στην ΕΣΗΕΑ ήταν γνώστες της κατάστασης αλλά δεν έκαναν τίποτα. Από τη μεριά μας δίνουμε τη μάχη -κυρίως δικαστικά ως τώρα- ώστε πάση θυσία να πάρουμε τα δεδουλευμένα μας και τις αποζημιώσεις μας, για όποιον απολυθεί. Και διεκδικούμε να μη χάσει κανείς τη δουλειά του. Όταν και αν βρεθεί νέος επενδυτής να επαναπροσληφθούν όλοι οι εργαζόμενοι και να μη χαθεί καμιά θέση εργασίας”, αναφέρουν εργαζόμενοι της Ναυτεμπορικής που προσανατολίζονται σε κινητοποιήσεις την επόμενη περίοδο. “Δεν μας έχει μείνει άλλο τρόπος για να παλέψουμε για τα δίκαια αιτήματά μας”, επισημαίνουν.

Η Ναυτεμπορική δεν είναι το μοναδικό παράδειγμα στον κλάδο των ΜΜΕ. “Μετά την καταστροφή στον ΔΟΛ, στον Πήγασο και στο Μέγκα, πλέον την σκυτάλη παίρνει η Ναυτεμπορική. Οι πρόσφατες εξελίξεις στο κλάδο χρειάζεται να σημάνουν συναγερμό για όλους τους συναδέλφους”, τονίζεται στην ανακοίνωση των Financial Crimes. “Με αυτές τις εξελίξεις, σε όλους μας έρχονται μνήμες από το 2017, όταν οι τράπεζες, έβαλαν τον ΔΟΛ σε «εκκαθάριση εν λειτουργία». Η εμπειρία από εκείνη την εκκαθάριση (αλλά και του «Πήγασου» στη συνέχεια) είναι αποκαλυπτική.

Στον ΔΟΛ από το σύνολο των 500 και πλέον εργαζόμενων (δημοσιογράφοι, τεχνικοί, διοικητικοί) μονάχα οι μισοί βρήκαν δουλειά στον Μαρινάκη. Αποζημιώσεις δεν έχει πάρει κανένας. Οι μισοί σχεδόν εργαζόμενοι δεν έχουν πάρει ούτε τα δεδουλευμένα τους. Στην Ελευθεροτυπία, που πτώχευσε ολοκληρωτικά το 2013, οι εργαζόμενοι ελπίζουν (!!!) ότι θα πάρουν μέρος των αποζημιώσεων και των δεδουλευμένων και αυτά μειωμένα το 2020.

Απέναντι σε αυτές τις συμπληγάδες, η μοναδική απάντηση είναι μία: Να μην πάρουν οι τράπεζες τη Ναυτεμπορική. Να την πάρουν οι εργαζόμενοι στα χέρια τους και να την δουλέψουν αυτοί, αφού αφεντικά, τραπεζίτες και κυβέρνηση είναι ανίκανοι.

Ο κλάδος έχει εμπειρία από τέτοιους αγώνες. Με κορυφαίο παράδειγμα την ΕΡΤ και τον αγώνα ενάντια στο μαύρο, αλλά και από πιο πριν. Τον αγώνα στον Ελεύθερο Τύπο όταν τον έκλεινε η Γιάννα, στο ΑΛΤΕΡ και στην Ελευθεροτυπία. Με αυτές τις εμπειρίες, και παρά τα λάθη του παρελθόντος, που δεν μπόρεσαν να δώσουν συνέχεια στον ανιδιοτελή αγώνα των εργαζομένων, χρειάζεται να κινηθούμε αποφασιστικά. Μονάχα με έναν τέτοιο προσανατολισμό και μια τέτοια προοπτική μπορούμε να σταματήσουμε τον κατήφορο που μας επιφυλάσσουν εκδότες, καναλάρχες, τραπεζίτες και κυβέρνηση”.

του Κυριάκου Μπάνου

*Αναδημοσίευση από την Εργατική Αλληλεγγύη, Νο1381, 10/7/2019

Δεν υπάρχουν σχόλια: