ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΤΟΥΣ! Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ στους ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ της, και ΟΧΙ στις ΤΡΑΠΕΖΕΣ

Οι πρόσφατες εξελίξεις στο κλάδο χρειάζεται να σημάνουν συναγερμό για όλους τους συναδέλφους. Όσοι πίστευαν ότι τα κανόνια της κρίσης είναι πίσω μας, διαψεύδονται από τις εξελίξεις στην ιστορική εφημερίδα Ναυτεμπορική η οποία εκδίδεται επί 95 χρόνια!

Μετά την καταστροφή στον ΔΟΛ, στον Πήγασο και στο Μέγκα, πλέον την σκυτάλη παίρνει η Ναυτεμπορική. Η Eurobank στην οποία χρωστάνε οι ιδιοκτήτες της εφημερίδας 6 εκατομμύρια ευρώ, (και άλλα 6 σε ασφαλιστικά ταμεία και δημόσιο) κατέθεσε αίτημα υπαγωγής της εκδοτικής εταιρείας σε καθεστώς ειδικής εκκαθάρισης.

Το δάνειο, το οποίο καταγγέλλει τώρα η Eurobank δεν δόθηκε για επενδύσεις, ανάπτυξη κλπ, αλλά για μείωση του προσωπικού μέσω εθελουσίας εξόδου και μείωση του μισθολογικού κόστους. Αν και ήταν γνωστό από το πρώτο μνημόνιο ότι θα καταργούταν η υποχρεωτική δημοσίευση των ισολογισμών, που αποτελούσε για δεκαετίες τη βασική πηγή εσόδων για τον οικονομικό και όχι μόνο τύπο, οι μέτοχοι της εφημερίδας δεν προχώρησαν στην εκπόνηση κανενός σχεδίου για την ανάπτυξη της(ενίσχυση ειδησεογραφίας), προκειμένου να αυξηθούν οι πηγές εσόδων με την προσέλκυση μεγαλύτερου αναγνωστικού κοινού.

Με αυτές τις εξελίξεις, σε όλους μας έρχονται μνήμες από το 2017, όταν οι τράπεζες, έβαλαν τον ΔΟΛ σε «εκκαθάριση εν λειτουργία». Η εμπειρία από εκείνη την εκκαθάριση (αλλά και του «Πήγασου» στη συνέχεια) είναι αποκαλυπτική.

Ο ειδικός εκκαθαριστής (η Grant Thornton όπως και στον ΔΟΛ) έρχεται με σκοπό να αποτιμήσει την εταιρία και να δει τι μπορεί να πουλήσει (κομμάτι κομμάτι ή πακέτο) και πόσο. Από τα χρήματα που θα βγουν από το ξεκοκάλισμα της επιχείρησης, οι εργαζόμενοι δεν θα πάρουν τίποτε πρακτικά. Το 75% θα το πάρουν οι τράπεζες και το υπόλοιπο 25% θα το μοιραστούν δημόσιο, ασφαλιστικά ταμεία, προμηθευτές και αν περισσέψει κάτι οι εργαζόμενοι. Και προφανώς αν βρεθεί επενδυτής δεν θα μιλάμε για ένα μαγαζί με 150 εργαζόμενους, αλλά τουλάχιστον το μισό. Οι τράπεζες και ο ειδικός εκκαθαριστής δεν έχουν καμία υποχρέωση να πληρώνουν τους εργαζόμενους (είναι στα πλαίσια της «καλής τους θέλησης») μέχρι την εκκαθάριση.

Στον ΔΟΛ από το σύνολο των 500 και πλέον εργαζόμενων (δημοσιογράφοι, τεχνικοί, διοικητικοί) μονάχα οι μισοί βρήκαν δουλειά στον Μαρινάκη. Αποζημιώσεις δεν έχει πάρει κανένας. Οι μισοί σχεδόν εργαζόμενοι δεν έχουν πάρει ούτε τα δεδουλευμένα τους. Να θυμίσουμε ότι από την Ελευθεροτυπία, που πτώχευσε ολοκληρωτικά το 2013, οι εργαζόμενοι ελπίζουν (!!!) ότι θα πάρουν μέρος των αποζημιώσεων και των δεδουλευμένων και αυτά μειωμένα το 2020.

Η Ναυτεμπορική οδεύει προς κλείσιμο όχι γιατί δεν διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην αγορά των ΜΜΕ. Οι εργαζόμενοι καλούνται να πληρώσουν το μάρμαρο, τόσο λόγω της «κόκκινης τρύπας» των τραπεζών που έχει αναγορευτεί σε εθνικό στόχο τόσο από την σημερινή κυβέρνηση όσο και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις, όσο και λόγω της απροθυμίας των μετόχων να βάλουν ζεστό χρήμα, προκειμένου να σωθεί η μοναδική οικονομική εφημερίδα που έχει απομείνει να κυκλοφορεί.

Απέναντι σε αυτές τις συμπληγάδες, η μοναδική απάντηση είναι μία: ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΟΥΝ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΤΗ ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ. Να την πάρουν οι εργαζόμενοι στα χέρια τους και να την δουλέψουν αυτοί, αφού αφεντικά, τραπεζίτες και κυβέρνηση είναι ανίκανοι. Και να απαιτήσουν από την κυβέρνηση να τους στηρίξει.

Ο κλάδος έχει εμπειρία από τέτοιους αγώνες. Με κορυφαίο παράδειγμα την ΕΡΤ και τον αγώνα ενάντια στο μαύρο, αλλά και από πιο πριν. Τον αγώνα στον Ελεύθερο Τύπο όταν τον έκλεινε η Γιάννα, στο ΑΛΤΕΡ και στην Ελευθεροτυπία. Με αυτές τις εμπειρίες, και παρά τα λάθη του παρελθόντος, που δεν μπόρεσαν να δώσουν συνέχεια στον ανιδιοτελή αγώνα των εργαζομένων, χρειάζεται να κινηθούμε αποφασιστικά. Μονάχα με έναν τέτοιο προσανατολισμό και μια τέτοια προοπτική μπορούμε να σταματήσουμε τον κατήφορο που μας επιφυλάσσουν εκδότες, καναλάρχες, τραπεζίτες και κυβέρνηση.