Μια φορά κι ένα καιρό σε ένα χωριό, ένας περαστικός είδε στην αυλή ενός σπιτιού, ένα γουρουνάκι. Λίγες μέρες μετά, ξαναπερνώντας, είδε το γουρουνάκι με ένα ξύλινο πόδι και του φάνηκε περίεργο. Προσπέρασε κι έφυγε.
Λίγες μέρες μετά, ξαναπερνώντας, είδε το γουρουνάκι με δύο ξύλινα πόδια και του φάνηκε περίεργο. Προσπέρασε κι έφυγε.
Λίγες μέρες μετά, ξαναπερνώντας, είδε το γουρουνάκι με τρία ξύλινα πόδια και του φάνηκε περίεργο. Προσπέρασε κι έφυγε.
Λίγες μέρες μετά, ξαναπερνώντας, είδε το γουρουνάκι με τέσσερα ξύλινα πόδια και του φάνηκε περίεργο. Αυτή τη φορά αποφάσισε να ρωτήσει τον ιδιοκτήτη του σπιτιού για το τι συμβαίνει με το γουρουνάκι.
Τότε αυτός του απάντησε ότι έχει αποφασίσει να το σφάξει και να το φάει, αλλά επειδή είναι συναισθηματικά δεμένος με αυτό, το κάνει σταδιακά (με σειρά νέων μέτρων που θα λέγαμε σήμερα).
Αφιερωμένο στους απόντες των κινητοποιήσεων, στους αυταπατώμενους ότι μπορεί και να τη γλιτώσουν αν δεν κινητοποιηθούν και σε όσους εμφανίζουν τάσεις στρουθοκαμηλισμού μπροστά στην πραγματικότητα.
ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ- ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ-ΤΡΟΪΚΑ, ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΜΕ ΚΛΙΜΑΚΩΣΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου