Νέα (προκλητική) αναβολή!!

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "ΑΛΗΘΕΙΑ" της Χίου για την υπόθεση της Αγγελικής Χατζηδημητρίου:


Αν η Αγγελική ήταν… ρουκετατζής 19/6/2009


Νομίζουμε ότι έχουμε απτές αποδείξεις, θα δικάζονταν ενδελεχώς, «ατάκα κι επιτόπου» και ο πέλεκυς της δικαιοσύνης θα 'πεφτε βαρύς πάνω της.
Γιατί, όλα κι όλα, το θεμέλιο της δημοκρατίας είναι η αίσθηση των πολιτών ότι αποδίδεται δικαιοσύνη και από τέτοια αίσθηση, αν όχι οι άλλοι συνέλληνες, οι Χιώτες έχουν χορτάσει.
Όμως η Αγγελική, ευτυχώς γι' αυτήν, δεν ήταν ρουκετατζής και έτσι δε δικάστηκε ακόμα, γιατί κανονικά έπρεπε να γίνει κι αυτό. Για σκεφτείτε το…
Εισήλθε στον, έστω άνευ πόρτας, ιερό και πολύκαυστο χώρο της ΔΕΗ άνευ αδείας, έδειξε ανυπακοή στην εντολή του φύλακα που φορούσε την τιμημένη φανέλα της ΑΕΚ, στο πρώτο αέρινο άγγιγμά του δεν έφυγε αλλά τον έσπρωξε βίαια και τέλος, αφού αισθάνθηκε αδιαθεσία, δεν μπήκε στο πρώτο αεροπλάνο να πάει στην Αθήνα να βρει την υγειά της, αλλά έσπρωξε την πόρτα του «Σκυλίτσειου» με αποτέλεσμα να μας βάλει σε μπελάδες.
Όχι, δεν ειρωνευόμαστε καμία κατάσταση, είμαστε οργισμένοι, πολύ οργισμένοι.
1.168 μέρες αναμονής δεν έφτασαν για να αποδοθεί δικαιοσύνη.
1.168 μέρες δεν έφτασαν για να σκάσει ένα χαμόγελο στα χείλη της Αγγελικής που δεν κινούνται.
Όχι χαμόγελο εκδίκησης αλλά η αίσθηση ότι όσοι ευθύνονται για την κατάστασή της και αφού παραπέμφθηκαν σημαίνει ότι κρίθηκε αναγκαίο να δικαστούν, ήρθε η ώρα να λογοδοτήσουν.
Αμ δε, η ώρα αυτή αργεί. Η δικαιοσύνη όχι μόνο είναι τυφλή αλλά ξέρει και να μετράει.
Στις 1.168 μέρες πρόσθεσε άλλες 153 και… βλέπουμε, γιατί ως τις 19 Νοεμβρίου που υποτίθεται ότι θα γίνει η δίκη έχει ο Θεός…
Και για να μη νομισθεί ότι δεν ξέρουμε σε ποια χώρα έχουμε την ατυχία να βρισκόμαστε, δεν έχουμε καμία αυταπάτη για την ταχύτητα απονομής της δικαιοσύνης στην Ελλάδα. Όμως, εδώ βρισκόμαστε μπροστά σε μία καραμπινάτη υπόθεση (όπως και η πάθησή της ήταν «καραμπινάτο υστερικό σοκ» αλλά τελικά ήταν ισχαιμικό επεισόδιο), υπόθεση δραματικής επίθεσης σε μία εργαζόμενη που την καθήλωσε στην αναπηρική πολυθρόνα, μια υπόθεση που συγκλόνισε το Πανελλήνιο.
Ήταν λοιπόν σαφές μετά την πρώτη αναβολή ότι αυτή η δίκη έπρεπε να γίνει και αυτό δε θα ήταν επιτρεπτό με φορτωμένο το πινάκιο με άλλες 7 υποθέσεις πριν απ’ αυτήν. Επειδή λοιπόν το πινάκιο έχουμε την εντύπωση ότι δεν το φτιάχνει η καθαρίστρια του Δικαστικού Μεγάρου, μόνο οργή μπορεί να μας διακατέχει μετά απ' αυτή την εξέλιξη, της δεύτερης αναβολής.
Προσοχή, η δική μας οργή κατατίθεται γραπτά, άντε και να τα πούμε σήμερα και στο ραδιόφωνο και να ξεσπάσουμε.
Όταν όμως αύριο δε θ' αργήσει η άλλη έκρηξη, γίνουν όλα λαμπόγυαλο από έναν κόσμο που αντιδρά πλέον βίαια στην υποτίμηση της νοημοσύνης του, ας μην κουνούν το κεφάλι τους με απορία αυτοί που υποτίθεται είναι νοήμονες.
Γιατί και εδώ στο νησί μας, ούτε η πρώτη φορά είναι ούτε η τελευταία, που η δικαιοσύνη προκαλεί, όχι μόνο με τις αποφάσεις και τη συμπεριφορά της, αλλά και με τις μη αποφάσεις της και αυτό που μεταφέρουμε στην πολιτική ηγεσία του υπ. Δικαιοσύνης, αν αυτή είναι υπαρκτή, είναι η πικρή, στυφή γεύση των Χιωτών για άλλη μία αναβολή μιας υπόθεσης, που έπρεπε πάση θυσία να εκδικαστεί, ακόμα και για την ψυχική ηρεμία των ίδιων των κατηγορουμένων.
Επιτέλους, κάποιος με κοινή λογική έπρεπε να δει ότι ένας μικρός τόπος δεν μπορεί να σηκώσει για πολύ την αναβολή μιας τόσο μεγάλης υπόθεσης.
Επιτέλους, κάποιος πρέπει να πει στους συντάσσοντες τα πινάκια ότι η υπόθεση της Αγγελικής έπρεπε να μπει πρώτη και μόνη, εκτός κι αν φτάσουμε στο σημείο να ζητάμε απονομή δικαιοσύνης δια διαδηλώσεων!!!
ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΖΟΥΜΑΣ