Δημοσιεύουμε άρθρο από το τρέχον τεύχος (νο40) των Financial Crimes, το οποίο εξαντλήθηκε και την Τρίτη θα υπάρξει ανατύπωσή του. Μετά την εξάντληση και της ανατύπωσης, το τεύχος θα διατεθεί και σε ηλεκτρονική μορφή. Η φωτο είναι από τη διαδήλωση στη ΔΕΘ το Σεπτέμβρη του 2008.
Από την Ευρώπη ως την Αμερική και την Κίνα σαρώνει η ανεργία, με τις απολύσεις από μεγάλες βιομηχανίες καθημερινό φαινόμενο πλέον και τις κινητοποιήσεις εργαζομένων να αυξάνονται σε ολόκληρο τον κόσμο.
Από τον Ιανουάριο του 2007 έως τον Ιανουάριο του 2008, 3,5 εκατ. Αμερικανοί προστέθηκαν στις δέλτους της ανεργίας. Αριθμός που είναι μεγαλύτερος από το 1939, όταν μεσουρανούσε ακόμη στις ΗΠΑ η μεγάλη ύφεση. Από τις αρχές Σεπτεμβρίου του 2008 οι απολύσεις από μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις ξεπερνούν σε ολόκληρο τον κόσμο τις 500.000. Στην ΕΕ η ανεργία εκτιμάται ότι θα φθάσει από το 7% στο 10% το 2010 με τον αριθμό των ανέργων να ξεπερνά τα 22 εκατομμύρια.
Οι απολύσεις επιχειρήσεων κτυπούν και την χώρα μας και ιδιαίτερα τις ακριτικές περιοχές, όπου πολλές βιομηχανίες είχαν επιδοτηθεί για να προωθήσουν την ανάπτυξη.
Ο χώρος των μίντια δεν διαφέρει, αφού οι απολύσεις σαρώνουν τους μεγάλους ομίλους του εξωτερικού, ενώ το κλίμα έχει μεταφερθεί και στα εγχώρια μέσα ενημέρωσης, που βομβαρδίζονται καθημερινά από πληροφορίες για επικείμενες απολύσεις, προς το παρόν με την κομψή διατύπωση της εθελούσιας εξόδου.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή βρήκε μάλιστα το φάρμακο για την αντιμετώπιση της κρίσης και της…ανεργίας: «Τεχνητή ανεργία», που σε απλά ελληνικά σημαίνει «ολίγον έγκυος», προσωρινή απόλυση, για να χρυσώσουν οι εργαζόμενοι το χάπι, ότι μέχρι να ομαλοποιηθεί η κατάσταση δεν θα χάσουν τη δουλειά τους και θα παίρνουν και μερικά ψίχουλα…
Κάτι σαν την εβδομάδα τριών ημερών που πρότεινε ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ Κ.Μίχαλος. Άλλοι προκάλεσαν την κρίση και άλλοι θα την πληρώσουν…Μπροστά στο αδιέξοδο και την ολομέτωπη πα επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι από τα «γκόλντεν μπόις» και όσους έχουν οδηγήσει την παγκόσμια-ελληνική οικονομία στο σημερινό της χάλι, το συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να ορθώσει ανάστημα και να ξεπεράσει τις γραφειοκρατικές του ηγεσίες.
Είναι καιρός να ζητήσουμε να σταματήσουν οι απολύσεις τόσο στον χώρο των ΜΜΕ όσο και σε οποιονδήποτε άλλο κλάδο.
Καμία απόλυση σε επιχειρήσεις που παίρνουν κρατικές ενισχύσεις ή ζητούν αρωγή από το κράτος.
Εθνικοποίηση των επιχειρήσεων που αδυνατούν να τα βγάλουν πέρα. Και μην μας πουν περί επιβάρυνσης των φορολογουμένων κλπ. Γιατί μπροστά στην λαίλαπα των απολύσεων, της ύφεσης και του χρεοκοπημένου νεοφιλελευθερισμού, μόνο η συντονισμένη απάντηση των εργαζομένων μπορεί να δώσει λύση και προοπτική για το ξεπέρασμα της οικονομικής κρίσης.
Σε τελική ανάλυση οι εργαζόμενοι μπορούν πολύ καλύτερα να διαχειριστούν τις επιχειρήσεις, από τους «φωστήρες» του νεοφιλελευθερισμού.
Του ΜΩΥΣΗ ΛΙΤΣΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου