Η Διακήρυξη
- Το δικαίωμά μας στη δουλειά
- Αξιοπρεπείς μισθούς, χωρίς μπλοκάκια και μαύρα
- Συλλογικές συμβάσεις, πλήρη ασφάλιση και παροχές υγείας για όλους (και στο Διαδίκτυο)
- Αποφασιστική και άμεση ενίσχυση των χιλιάδων ανέργων, με κάλυψη των ασφαλιστικών τους αναγκών
- Ένα κλάδο – Ένα συνδικάτο – Ένα ταμείο
- Διαγραφή του χρέους, ούτε ευρώ στους τοκογλύφους δανειστές
Ζητούμενο για τους δανειστές τοκογλύφους και όλο το κυρίαρχο πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο είναι η υπογραφή ενός νέου επώδυνου μνημονίου με συνεπακόλουθα σκληρά αντεργατικά μέτρα, πλεονάσματα στους προϋπολογισμούς που θα επιβάλλονται με συνέχιση της λιτότητας, της φορομπηξίας, της μαύρης κι ελαστικής εργασίας, της νέας επιδρομής στα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, της απρόσκοπτης συνέχισης των ιδιωτικοποιήσεων.
Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τη συμφωνία της 20ης Φλεβάρη έδειξε ότι δεν πρόκειται να αμφισβητήσει την καταστροφική μνημονιακή πολιτική κι ότι θα κινηθεί εντός των πλαισίων που θέτουν η ευρωζώνη, η ΕΕ και το ΔΝΤ.
Ο Α. Τσίπρας έχει δηλώσει ότι το χρέος θα πληρωθεί, αποδεχόμενος έτσι ότι είναι βιώσιμο και οι απαιτήσεις των δανειστών νόμιμες. Εν συνεχεία ήρθε η επαχθής συμφωνία παράτασης του μνημονίου, των δανειακών συμβάσεων και της επιτροπείας. Και τέλος οι «μεταρρυθμίσεις», που περιλαμβάνονται στην γνωστή επιστολή Βαρουφάκη. Έτσι, όμως αφήνονται ανέγγιχτα τα θεμέλια της κοινωνικής εξαθλίωσης, της φτώχειας και της τεράστιας ανεργίας.
Είναι φανερό ότι εάν δεν αμφισβητηθεί το ασφυκτικό πλαίσιο που έχουν επιβάλει η «συμμορία» Μέρκελ- Σόιμπλε, το ευρωπαϊκό κεφάλαιο σε αγαστή συνεργασία με τον εγχώριο ΣΕΒ και τους τραπεζίτες, εάν δεν σπάσει η αλυσίδα του χρέους, η φάμπρικα της πληρωμής των δόσεων, εάν δεν καταργηθούν άμεσα το μνημονιακό πλαίσιο, οι δανειακές συμβάσεις και οι εφαρμοστικοί τους νόμοι, εάν δε φύγουμε από τη φυλακή του ευρώ και της ΕΕ, η ζωή μας δεν μπορεί να αλλάξει ουσιαστικά.
Το εργατικό κίνημα ξανά στους δρόμους
Η κατάρρευση της συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου και όλων των μνημονιακών κυβερνήσεων πιο πριν, ήταν αποτέλεσμα των μεγάλων αγώνων που έδωσαν σε όλα τα μέτωπα οι εργαζόμενοι και η νεολαία. Οι πανεργατικές απεργίες, οι «πλατείες», τα μεγάλα αντιρατσιστικά και αντιφασιστικά συλλαλητήρια ριζοσπαστικοποίησαν και έστρεψαν μαζικά ακροατήρια προς τ’ αριστερά. Κομμάτι αυτής της διαδικασίας ήταν και ο δικός μας κλάδος με κορυφαίο παράδειγμα τον ανυποχώρητο αγώνα των εργαζόμενων της ΕΡΤ ενάντια στο «μαύρο».
Οι ελπίδες του κόσμου ότι μαζί με τους μνημονιακές κυβερνήσεις θα ξεφορτωθεί και τις πολιτικές τους παραμένουν ακέραιες παρά τη γραμμή υποταγής που ακολουθεί η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Ο δρόμος για να πάρουμε πίσω όλα όσα μας έκλεψαν είναι ανοιχτός. Το εργατικό κίνημα είναι η δύναμη που μπορεί να το πετύχει, συνεχίζοντας τους αγώνες του.
Ανεργία, απληρωσιά, ελαστική εργασία στα ΜΜΕ
Η κατάσταση στον κλάδο των ΜΜΕ συνεχίζεται να είναι αφόρητη για τον κόσμο της δουλειάς. Η τεράστια ανεργία, η έξαρση της μαύρης ανασφάλιστης εργασίας κυρίως στο διαδίκτυο, η δραματική συρρίκνωση των μισθών λόγω της διάλυσης των κλαδικών συμβάσεων και της γιγάντιας αύξησης της ελαστικής εργασίας, η μη καταβολή δεδουλευμένων, αλλά και η απλήρωτη «μαθητεία» ειδικά για τους νέους συναδέλφους, συνθέτουν ένα εφιαλτικό σκηνικό για τον κλάδο.
Απέναντι σε αυτή την κατάσταση, η κυβέρνηση έχει μέχρι στιγμής αντιτάξει ένα σχέδιο νόμου, το οποίο καταργεί τις κλαδικές συμβάσεις που ίσχυαν προ του 2010. Η αύξηση στον κατώτερο μισθό της Εθνικής Σύμβασης στα 650 (μεικτά) μετατίθεται για τον 10/2015, ενώ τα 750 που ήταν από τις βασικές προεκλογικές δεσμεύσεις της μετατίθεται για το καλοκαίρι του 2016. Δεν επανέρχονται οι ωριμάνσεις και τα επιδόματα, ενώ το ύψος των μισθολογικών αυξήσεων συνδέεται με την «ανταγωνιστικότητα».
Από την άλλη, η ανεργία επιχειρείται να αντιμετωπιστεί με τα ίδια «όπλα» μέσω ΕΣΠΑ, και προγραμμάτων βάουτσερ, δηλαδή συνεχίζεται το καθεστώς που αναπαράγει τη φθηνή και ανασφάλιστη εργασία, τη δουλειά «ορισμένου χρόνου» (πεντάμηνα), τους εργαζόμενους β΄ κατηγορίας. Όσον αφορά στον κλάδο των ΜΜΕ, αμφίβολης έως μηδενικής συνεισφοράς στην καταπολέμηση της ανεργίας ήταν τα δύο προγράμματα ΕΣΠΑ κατάρτισης ανέργων δημοσιογράφων, τα οποία κυρίως προσέφεραν κέρδη στα λογής ιδιωτικά ΚΕΚ, και στους άνεργους απλώς μια «ανάσα», ετεροχρονισμένη (με καθυστέρηση μηνών) και… φορολογημένη!
Ο αγώνας συνεχίζεται στην ΕΡΤ
Το άνοιγμα της ΕΡΤ και η επαναφορά στη δουλειά των αγωνιζόμενων εργαζομένων που απολύθηκαν εν μία νυκτί από την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, είναι αποτέλεσμα του πολύμηνου σκληρού αγώνα τους, που αγκαλιάστηκε από τον ελληνικό λαό, και στηρίχτηκε στα αυτοδιαχειριζόμενα πειράματα της ertopen, της ΕΡΤ3, των περιφερειακών ραδιοφώνων.
Ωστόσο, ο νέος νόμος που ψηφίστηκε στη Βουλή, στηρίζεται στο μνημονιακό πλαίσιο λειτουργίας της ΝΕΡΙΤ, με την απόλυτη κυριαρχία των διευθυντών, χωρίς ίχνος από την εμπειρία της αυτοδιαχείρισης που κράτησε τον αγώνα ζωντανό πάνω από 23 μήνες. Είναι μετέωρη η επαναλειτουργία όλων των προηγούμενων δομών (π.χ. περιφερειακοί σταθμοί), η επιστροφή στη δουλειά δεν γίνεται με όλα τα εργασιακά δικαιώματα, ενώ διατηρούνται οι πολλές κατηγορίες εργαζομένων, οι συμβασιούχοι, οι μισθοί θα είναι «πετσοκομμένοι», θα συνεχίζουν να δρουν οι εξωτερικοί ιδιώτες εργολάβοι.
Η επιστροφή στον «τόπο του εγκλήματος» του νεοφιλελεύθερου Λ. Ταγματάρχη καθώς και η πρόσφατη αστυνομική επιχείρηση στην ΕΡΑ Ζακύνθου με εισαγγελική παραγγελία για «παράνομη κατάληψη εγκαταστάσεων», προσάγοντας τον συνάδελφο, Πέτρο Πομόνη, αγωνιζόμενο εργαζόμενο της ΕΡΑ, μέλος της ΕΣΠΗΤ και της Αριστερής Πρωτοβουλίας για την Ανατροπή στην ΕΣΠΗΤ, δεν προμηνύεται θετικές εξελίξεις.
Τα δικαιώματά μας μπροστά!
Στις προτεραιότητες της ΕΣΠΗΤ πρέπει να είναι η διατύπωση ενός προγράμματος άμεσων διεκδικητικών αιτημάτων αλλά κυρίως ένα σχέδιο, μαζί με τα άλλα σωματεία του κλάδου, διεκδίκησής τους από την εργοδοσία, με σκληρούς, συντονισμένους αγώνες.
Άμεση νομοθετική κατοχύρωση του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ, όλων των κλαδικών μισθών και συμβάσεων και επιδομάτων (που είναι ανώτεροι), στα επίπεδα του 2009 (ή της τελευταίας σύμβασης- μετενέργειας), ως αφετηρία της πάλης για πραγματικές αυξήσεις. Κατάργηση όλων των μνημονιακών νόμων και διατάξεων που τσακίζουν τις συλλογικές συμβάσεις και επέβαλαν περικοπές σε μισθούς και συντάξεις.
Μόνιμη και σταθερή δουλειά, με πλήρη δικαιώματα για όλους.
Κατάργηση τώρα της ευέλικτης και ελαστικής εργασίας. Να σταματήσει το σκλαβοπάζαρο των προγραμμάτων απασχόλησης, των ενοικιαζόμενων, της αμοιβής με μπλοκάκι. Να καταργηθεί η απλήρωτη και μαύρη εργασία με αυστηρές ποινές στους εργοδότες. Ίση αμοιβή για ίση εργασία σε όλα τα μέσα ενημέρωσης (εφημερίδες, περιοδικά, sites).
Επίδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους χωρίς προϋποθέσεις. Διαγραφή των χρεών τους σε τράπεζες, εφορία, δημόσιο, ταμεία, δωρεάν ιατρική-φαρμακευτική περίθαλψη, μετακινήσεις κ.α.. Άμεσα μέτρα ενάντια στην ανεργία. Μαζικές προσλήψεις στο δημόσιο για κάλυψη κοινωνικών αναγκών, εθνικοποίηση των βασικών τομέων της οικονομίας, λειτουργία των επιχειρήσεων που παρατά το κεφάλαιο και στον κλάδο μας, υπό εργατικό έλεγχο.
Μείωση των χρόνων συνταξιοδότησης και των ωρών εργασίας (7ωρο – 5ήμερο – 35ωρο). Λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους! Να σταματήσει το αίσχος της επιδότησης της εργοδοσίας και της ενίσχυσης του κεφαλαίου με τσάμπα και ευέλικτο εργατικό δυναμικό μέσω των κάθε λογής προγραμμάτων ΕΣΠΑ. Τα λεφτά για την ανεργία να δοθούν στους ανέργους για να ζήσουν κι όχι στους επιχειρηματίες για να πλουτίσουν.
Ενιαίο ταμείο ασφάλισης για όλα τα ΜΜΕ
Σε κομβικό μέτωπο των εξελίξεων αναδεικνύεται το ασφαλιστικό, το οποίο βρίσκεται στο διαρκές στόχαστρο των «θεσμών» ΕΕ-ΔΝΤ-ΕΚΤ και του κεφαλαίου. Δεν είναι τυχαίες οι ασφυκτικές πιέσεις που ασκούνται για νέες αντιδραστικές «μεταρρυθμίσεις», στην κατεύθυνση των συρρίκνωσης των εργατικών δικαιωμάτων.
Η κυβέρνηση, όπως διαφαίνεται, δε σκοπεύει να επαναφέρει τη 13η σύνταξη, αλλά να προσφέρει ένα εφάπαξ βοήθημα. Πόσω μάλλον που αίτημα του κινήματος ήταν η επαναφορά της 13ης-14ης σύνταξης. Η ΕΣΠΗΤ και τα σωματεία των ΜΜΕ οφείλουν να συνεχίσουν τον αγώνα για άμεσα μέτρα για την κοινωνική ασφάλιση. Με αποκατάσταση των απωλειών από το PSI, καταλογισμό των ποινικών ευθυνών, μείωση των εργατικών εισφορών, και αύξηση ή επιβολή όπου δεν υπάρχει στα ΜΜΕ, εργοδοτικών εισφορών.
Καμιά σκέψη για περιορισμό ή και κατάργηση του αγγελιόσημου, που είναι εργοδοτική εισφορά. Να καταργηθούν οι αντιασφαλιστικοί νόμοι. Να μην θεσπιστεί ρήτρα μηδενικού ελλείμματος σε επικουρικά όπως επιτάσσουν οι μνημονιακές συμφωνίες, ούτε «μεταφορά» του επικουρικού του π. ΤΑΙΣΥΤ από το ΕΤΑΠ-ΜΜΕ στη μεγάλη «χοάνη» του ΕΤΕΑ, μαζί με τα αποθεματικά του.
Τα ελλείμματα δεν τα έφεραν οι ασφαλισμένοι, αλλά οι εισφοροδιαφεύγοντες εργοδότες, η κλοπή του PSI και του χρηματιστηριακού τζόγου τύπου δομημένων ομολόγων, τα παλιά θαλασσοδάνεια στο μεγάλο κεφάλαιο. Αποκλειστικά δημόσια, καθολική κοινωνική ασφάλιση. Κατάργηση του υφιστάμενου πλαισίου περί «επαγγελματικών ταμείων». Ένταξη στο ΕΤΑΠ-ΜΜΕ όλων όσοι εργάζονται στη βιομηχανία των ΜΜΕ (π.χ. ίντερνετ). Καθιέρωση αγγελιόσημου και στο διαδίκτυο.
Αντιρατσιστικά και αντιφασιστικά
Στην περίοδο αυτή γίνεται και η μεγάλη δίκη της συμμορίας δολοφόνων και «μπράβων» του συστήματος, της Χρυσής Αυγής. Η ΕΣΠΗΤ οφείλει να είναι στην πρώτη γραμμή με άλλα σωματεία για την καταδίκη των νεοναζί. Αλλά και την καταδίκη της πολιτικής που δεν αναιρεί η παρούσα κυβέρνηση των στρατοπέδων συγκέντρωσης, των πογκρόμ τύπου «Ξένιου Δία», του φράχτη στον Έβρο. Μετανάστες και πρόσφυγες έγιναν οι αποδιοπομπαίοι τράγοι της κρίσης για να δικαιολογηθούν οι επιθέσεις, με εργοδότες των ΜΜΕ και μεγαλοδημοσιογράφους να παίζουν βασικό ρόλο στην ρατσιστική προπαγάνδα.
Την ίδια στιγμή, οι ρατσιστικές πολιτικές βοηθούσαν τους ναζί της ΧΑ να σηκώσουν κεφάλι. Πλάι στους μετανάστες, τους αντιφασίστες, τους αριστερούς, τους Ρομά, τους ομοφυλόφιλους, τους ανάπηρους, οι εργαζόμενοι του κλάδου και τα συνδικάτα βρεθήκαμε πολλές φορές στο στόχαστρο της ΧΑ. Τα αφεντικά των ΜΜΕ όμως δε σταμάτησαν να τους προβάλλουν και να τους παρουσιάζουν ως «νόμιμο πολιτικό κόμμα».
Το εργατικό και αντιφασιστικό κίνημα πρέπει να συνεχίσει τον αγώνα για το ξήλωμα όλων των ρατσιστικών πολιτικών, να απαιτήσει την καταδίκη των νεοναζί δολοφόνων.
Για έναν ανεξάρτητο ταξικό συνδικαλισμό
Θέση της Αριστερής Πρωτοβουλίας για την Ανατροπή στην ΕΣΠΗΤ είναι ότι απέναντι στην ολόπλευρη επίθεση που βιώνουν οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ από την εργοδοσία δεν μπορεί να αντιπαρατεθεί ένας συντεχνιακός, «ομοιοεπαγγελματικός» συνδικαλισμός παλαιάς κοπής. Όλοι όσοι προσφέρουν έργο στο χώρο των μέσων ενημέρωσης (συντάκτες, υπάλληλοι, τεχνικοί κ.α.) μπορούν και πρέπει να συγκροτήσουν το δικό τους συνδικαλιστικό χώρο, το συνδικάτο Τύπου, με βάση το κοινό τους συμφέρον, χωρίς εργοδότες και εκδότες στο εσωτερικό τους!
Απέναντι στα κελεύσματα όλων των άλλων παρατάξεων για «πρώτο βήμα» μια ενιαία δημοσιογραφική ένωση Αττικής, απαντάμε ότι αυτό είναι βήμα προς λάθος κατεύθυνση. Πρέπει να ενωθούμε, αλλά όχι οι «δημοσιογράφοι» (άλλωστε πολλοί νεόκοποι εκδότες, «συνάδελφοί» μας είναι, κι αυτοί δεν πληρώνουν και απολύουν), αλλά όλοι οι εργαζόμενοι του κλάδου.
Η ΕΣΠΗΤ και η απερχόμενη πλειοψηφία της δεν έχει καταφέρει όλα αυτά τα χρόνια να υπερβεί τη γραφειοκρατικοποίηση, την απόσπαση από τις πραγματικές αγωνίες και ανάγκες των άνεργων, απλήρωτων, ετεροαπασχολούμενων μελών της. Δεν εστιάζει στο άνοιγμα αγωνιστικών μετώπων στα μαγαζιά, δεν ιεραρχεί στην ατζέντα της ζητήματα όπως η πάλη κατά της ανεργίας, της απληρωσιάς, της ανασφάλιστης εργασίας στο διαδίκτυο. Αναπαράγει τη λογική ενός σωματείου «αρωγής» στα πιο «χτυπημένα» από την κρίση μέλη του.
Υποτιμάται έως εξοβελίζεται ο ρόλος του σωματείου που αγωνίζεται, διεκδικεί και επιβάλλει λύσεις υπέρ των εργαζομένων, κόντρα στην εργοδοσία. Δεν δίνεται προτεραιότητα στις μορφές άμεσης δημοκρατίας, με τακτικές συνελεύσεις ή συσκέψεις για κάθε καίριο θέμα (π.χ. ανεργία, ασφαλιστικό, απλήρωτοι εργαζόμενοι, διαδίκτυο). Αρκείται στη μία ετήσια συνέλευση όπου τα μέλη καλούνται να μιλήσουν για όλα και τελικά για τίποτα.
Υπάρχει άλλος δρόμος από αυτόν της υποταγής, της «διαχείρισης», της εξαθλίωσης και εν τέλει της ήττας των δικαιωμάτων μας;
Πιστεύουμε ακράδαντα ότι υπάρχει άλλος δρόμος! Αυτός του αγώνα και της αξιοπρέπειας, χωρίς μνημόνια και χρέος, ο δρόμος της ρήξης με τα συμφέροντα των αφεντικών, του κεφαλαίου και της ΕΕ, ο δρόμος της ανατροπής της σημερινής βαρβαρότητας. Σε αυτή την κατεύθυνση, η συλλογικότητά μας στον κλάδο θέλει να συμβάλει με το δικό της λιθαράκι.
Αριστερή Πρωτοβουλία για την Ανατροπή!
Η Αριστερή Πρωτοβουλία για την Ανατροπή συγκροτήθηκε από μέλη της ΕΣΠΗΤ και αγωνιστές που έχουν δώσει όλα τα τελευταία χρόνια μικρές και μεγάλες μάχες τόσο στο σωματείο μας όσο και στα γενικότερα κοινωνικά μέτωπα. Πολλοί προερχόμαστε από το ΠΑΡΑΤΥΠΩΣ που όλα αυτά τα χρόνια πρωτοστάτησε σε απεργίες του κλάδου, σε αγώνες σε μαγαζιά, προτάσσοντας τα εργατικά δικαιώματα, την ανεξαρτησία από το κράτος, την εκάστοτε κυβέρνηση, την εργοδοσία, σε αντιπαράθεση με τον γραφειοκρατικό συνδικαλισμό της υποταγής και της ενσωμάτωσης.
Η νέα πολιτική κατάσταση, δυστυχώς, ανέδειξε διαφορετικές προσεγγίσεις, και ιεραρχήσεις ανάμεσα στους αγωνιστές του σχήματος, που οδήγησαν στην συλλογική μας απόφαση να αναστείλουμε το ΠΑΡΑΤΥΠΩΣ και να πορευτούμε διαφορετικά.
Η συγκρότηση της Αριστερής Πρωτοβουλίας για την Ανατροπή κρατά τα θετικά στοιχεία αυτής της σημαντικής συλλογικής αγωνιστικής διαδρομής, και επιδιώκει να εκφράσει στο νέο σκηνικό, τα δικαιώματα των εργαζόμενων του κλάδου, σε αντιπαράθεση με τους εκδότες και εργοδότες, αντιπαλεύοντας τη γραμμή υποταγής της νέας συγκυβέρνησης, και σε σύγκρουση με κάθε εκδοχή παλαιάς και νέας κοπής κυβερνητικού συνδικαλισμού, μακριά από τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις των σωματείων του κλάδου και τις ανάγκες των εργαζόμενων.
Στις 12-13 Ιουνίου, στηρίζουμε – ψηφίζουμε Αριστερή Πρωτοβουλία για την Ανατροπή!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου