Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010
Η "αρεία φυλή" των συντεχνιαστών στα ΜΜΕ
Η 48ωρη απεργία στις εφημερίδες για τις 17 και 18 Δεκεμβρίου με σκοπό να μην βγουν τα κυριακάτικα φύλλα της 19ης Δεκέμβρη κλείδωσε από το Διασωματειακό των ΜΜΕ. Είναι μια φανερή υποχώρηση στην πίεση της βάσης αλλά ταυτόχρονα οι πολιτικά ετερόκλητες πλειοψηφίες σε ΕΣΗΕΑ, ΕΠΗΕΑ, ΕΤΗΠΤΑ (τα σωματεία του αγγελιόσημου δηλαδή) δείχνουν ότι κάνουν ότι μπορούν για να σπάσουν την διακλαδική ενότητα που έχει αποτελέσει μέχρι τώρα δύναμη για την αντίσταση των εργαζόμενων στα ΜΜΕ. Η απόφαση τους να εξαιρέσουν από την απεργία τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα, για να μην αποτελέσει δώρο στην κυβέρνηση και την εργοδοσία, χρειάζεται να ανατραπεί στην πράξη από τις πρωτοβουλίες από τα κάτω που θα χρειαστεί να πάρει τις επόμενες ημέρες το συντονιστικό της διακλαδικής συνέλευσης. Η απεργία είτε τελικά παραμείνει μόνο στις εφημερίδες είτε καταφέρουμε και την απλώσουμε σε όλο τον κλάδο θα χρειαστεί να οργανωθεί, με περιφρουρήσεις, με άνοιγμα του απεργιακού ταμείου κλπ. Και αυτό μπορεί να γίνει μόνο από τα κάτω όπως αφού είναι σίγουρο ότι οι γραφειοκράτες έβαλαν την απεργία για τα φύλλα της 19 Δεκέμβρη όχι για να την οργανώσουν καλύτερα αλλά για να προσπαθήσουν να την διαλύσουν.
Aσφαλώς και η κοινή στάση ΕΣΗΕΑ-ΕΠΗΕΑ-ΕΤΗΠΤΑ στο διασωματειακό για απεργία ΜΟΝΟ στις εφημερίδες στις 17 και 18 Δεκέμβρη (λες και στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ και την ΕΡΤ, όλα είναι ρόδινα) επιδέχεται πολλές αναγνώσεις. Μια από αυτές έκανε ο Κυριακού με τις απολύσεις στον ΑΝΤ1, άλλη μια ο Παναγοπουλοαλαφούζος στο Σκάι με τις ατομικές συμβάσεις, κλπ
Προκαταβολικά λέμε ότι σε ότι μας αφορά θα είμαστε μέσα στις προσπάθειες επιτυχούς οργάνωσης κάθε απεργίας, όπως στις 15, 17 και 18 Δεκέμβρη, είτε τη θεωρούμε λίγη μπροστά στις απαιτήσεις των καιρών, είτε όχι (γι αυτούς που τις ψηφίζουν μέσα στα ΔΣ ορισμένων σωματείων, δεν είμαστε και τόσο σίγουροι-άλλωστε συχνά ψήφιζαν απεργίες και δεν έρχονταν ούτε στις απεργιακές συγκεντρώσεις).
Και αυτή την απεργία στις εφημερίδες κάτω από την πίεση των συναδέλφων την αποφάσισαν, αφού είναι γνωστό ότι την 48ωρη την αποφεύγουν εδώ και χρόνια.
Αξίζει όμως να προσέξουμε ότι είναι τα «ευγενή» σωματεία της «αρείας φυλής» που απολαμβάνει το αγγελιόσημο, που για άλλη μια φορά επιδιώκουν να σαμποτάρουν την διακλαδική ενότητα με τεχνικούς ραδιοφώνου, τηλεόρασης, μη μέλη ενώσεων, περιοδικό τύπο, φωτορεπόρτερ, κλπ.
Φαντάζει παράδοξο πχ η ΕΤΗΠΤΑ να καρπώνεται έσοδα από το αγγελιόσημο που προκύπτει από τις διαφημίσεις στον έντυπο τύπο (μέχρι εδώ σωστά), αλλά και από τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα, όπου δεν έχει ούτε ένα οργανωμένο και ασφαλισμένο μέλος, σε αντίθεση με τους τεχνικούς σε αυτά που μένουν εκτός του συστήματος αυτού (και που η ενότητα με αυτούς θα θωράκιζε τον κλάδο, με θετικές επιπτώσεις στο να μην χάνονται ποσά από μη είσπραξη του πόρου αυτού, αλλά καις την υπεράσπιση εργασιακών ζητημάτων).
Ακριβώς τα ίδια έχουν κάνει και άλλες φορές στο παρελθόν, σε κρίσιμες στιγμές για την πορεία του κλάδου των ΜΜΕ, γεγονός που δεν το αφήσαμε ασχολίαστο ούτε τότε, ούτε και τώρα. Ο συντεχνιασμός άλλωστε δεν είναι γνώρισμα μόνο της δεξιάς, αλλά υπάρχει μέσα σε κεντροαριστερές και "αριστερές" αντιλήψεις, με τις οποίες είμαστε απέναντι.
Επιδιώκουν να σαμποτάρουν συνειδητά το διασωματειακό και τη διακλαδική ενότητα και με τη δράση των εργαζομένων στη βάση, ανεξάρτητα από ειδικότητα ή σωματειακή ένταξη, θα το σταματήσουμε με κάθε τρόπο.
Μια χρήσιμη υπενθύμιση από την παρέμβασή μας το Σεπτέμβρη του 2008 στο γενικό συμβούλιο της ΠΟΕΣΥ στη Θεσσαλονίκη:
*AΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ Μετά από την πρώτη επίθεση της κυβέρνησης στο ασφαλιστικό (περίοδος 2007 - 2008 με τη δημιουργία του ΕΤΑΠ ΜΜΕ), τα επόμενα δείγματα γραφής της στα ΒΑΕ, στο θέμα της ακρίβειας, στο φορολογικό και στην ανοχή και ενθάρρυνση στην ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, αποδεικνύουν και στον πλέον δύσπιστο, ότι είναι απολύτως επικίνδυνη για τα εργασιακά μας δικαιώματα. Εν όψει των εξελίξεων στο ασφαλιστικό, που θα απαιτήσουν αγωνιστικές κινητοποιήσεις, οφείλουμε να επαναδιατυπώσουμε την αλληλεγγύη μας και την ταυτότητα στόχων με τα κλαδικά σωματεία των τεχνικών, που αντιμετωπίζονται σαν τους παρίες των ΜΜΕ από κυβέρνηση, καναλάρχες, συντεχνιαστές και όποιους ανησυχούν στην προοπτική ενός ενιαίου και δυνατού συνδικάτου Τύπου. Αποτελεί έλλειψη και καθυστέρηση, ότι δεν έχει προηγηθεί επικοινωνία της νέας διοίκησης της ΠΟΕΣΥ με τα τεχνικά σωματεία.
Εδώ όλη ομιλία στο γενικό συμβούλιο εκείνης της περιόδου.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου