Οι τεράστιες πανεργατικές απεργιακές κινητοποιήσεις στις 19 και 20 Οκτωβρίου σφράγισαν τις εξελίξεις. Οι εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές που πλημμύρισαν τους δρόμους της Αθηνάς και όλων των πόλεων και τις δύο ημέρες της 48ωρης απεργίας των συνδικάτων έδωσαν το μήνυμα ότι τίποτε δεν θα είναι ίδιο μετά. Η δολοφονική δράση της αστυνομίας με τις εντολές της κυβέρνησης δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από τα κροκοδείλια δάκρυα των πρετεντέρηδων για «μάχες κουκουλοφόρων και ΠΑΜΕ»
Η μαζικότητα των κινητοποιήσεων ήταν το κυρίαρχο αλλά όχι το μοναδικό χαρακτηριστικό. Φτάσαμε στην μεγαλύτερη απεργιακή κινητοποίηση μέσα από ένα τεράστιο απεργιακό κύμα. Η απεργία και οι καταλήψεις στους δήμους, οι καταλήψεις στα υπουργεία και οι κινητοποιήσεις στα νοσοκομεία και τις συγκοινωνίες έδωσαν τον τόνο όλες τις ημέρες πριν την πανεργατική. Έδειξαν ότι σε όλο και μεγαλύτερα κομμάτια εργαζόμενων ωριμάζει όχι μόνο η αποφασιστικότητα στη μάχη με την κυβέρνηση και τις επιθέσεις της, αλλά και η διάθεση για διάρκεια και για κλιμάκωση των αγώνων πέρα από τα όρια που τις περισσότερες φορές βάζουν οι συνδικαλιστικές ηγεσίες. Η απεργία διαρκείας είναι το εργαλείο με το οποίο μεγάλα κομμάτια εργαζόμενων επιλέγουν σαν τον πιο αποτελεσματικό τρόπο για αν αντιπαλέψουν τις επιθέσεις της κυβέρνησης. Οι καταλήψεις κτιρίων γίνονται και αυτές εργαλεία πάλης του κινήματος που όταν συνδυάζονται με απεργίες αποκτούν πραγματική δύναμη.
Είδαμε σε αυτόν τον γύρο των αγώνων σε πολλούς εργατικούς χώρους να γίνονται μαζικές συνελεύσεις που να αποφασίζουν τις κινητοποιήσεις αλλά και ταυτόχρονα να προχωράνε στην συγκρότηση επιτροπών αγώνα που να υλοποιεί αυτές τις αποφάσεις. Αυτά τα βήματα που έγιναν σε δεκάδες εργατικούς χώρους εξασφάλισαν τη μαζικότητα των κινητοποιήσεων των προηγούμενων ημερών. Είδαμε να γίνονται βήματα συντονισμού από τα κάτω σε Δήμους, σε νοσοκομεία, σε υπουργεία, που έπαιρναν πρωτοβουλίες κινητοποιούσαν τον κόσμο τους αλλά ταυτόχρονα με τις δράσεις τους, ανάγκαζαν τις συνδικαλιστικές ηγεσίες να κινηθούν και αυτές.
Όλα αυτά είναι δείγμα ότι σε κάθε χώρο δουλείας ωριμάζουν μαχητικές μειοψηφίες που παίρνουν στα χέρια τους τους αγώνες και την οργάνωσή τους. Φτιάχνονται επιτροπές αγώνα, απεργιακές επιτροπές, πρωτοβουλίες βάσης. Η Επιτροπή Αλληλεγγύης Συνδικαλιστών και Συνδικάτων στηρίζει με όλες της τις δυνάμεις αυτόν τον μαχητικό κόσμο και παλεύει για τη συγκρότηση του σε κάθε χώρο δουλειάς σαν την δύναμη που μπορεί να οργανώσει την αντίσταση και τη δράση του κάθε χώρου αλλά και τη δύναμη που μπορεί να ανοίξει τον δρόμο για μια διαφορετική προοπτική για τους εργάτες.
Η ψήφιση από την κυβέρνηση του πολυνομοσχεδιου δεν της έχεις λύσει τα χέρια. Βγήκε ακόμη περισσότερο αποδυναμωμένη, με ακόμη μικρότερη συνοχή και μικρότερες αντοχές. Και θα χρειαστεί τις επόμενες βδομάδες να εφαρμόσει όλα όσα ψήφισε, δηλαδή τις απολύσεις-εφεδρείες κλπ. Έχουμε μπροστά μας τις μάχες για να μην εφαρμοστεί ούτε ένα μέτρο από αυτά που ψήφισαν. Συνεχίζουμε την επόμενη περίοδο κλιμακώνοντας τον αγώνα με απεργίες και καταλήψεις σε όλους τους χώρους. Προχωράμε σε συνελεύσεις σε κάθε χώρο δουλειάς, σε αποφάσεις για απεργίες διαρκείας και καταλήψεις, στην εκλογή απεργιακών επιτροπών.
Η κυβέρνηση βαδίζει ολοταχώς στην χρεοκοπία. Η ΕΕ σπαράσσεται από τους ανταγωνισμούς καθώς κάθε χώρα θέλει να σώσει τους δικούς της τραπεζίτες από το ντόμινο της κλιμάκωσης της κρίσης. Στο μόνο στο οποίο τα βρίσκουν μεταξύ τους είναι στην επιβολή ακόμη μεγαλύτερων επιθέσεων στην εργατική τάξη και τα δικαιώματα της σε όλη την Ευρώπη.
Απέναντι σε αυτήν την κλιμάκωση των επιθέσεων, η μόνη λύση για τους εργαζόμενους είναι η παύση πληρωμών η διαγραφή του χρέους προς τις τράπεζες. Η διαγραφή του χρέους πάει χέρι χέρι με την έξοδο από το ευρώ και την αντικαπιταλιστική αποδέσμευση από την ΕΕ. Μόνο με τον εργατικό έλεγχο μπορούμε να εξασφαλίσουμε ότι αυτή η προοπτική θα απομονώσει τους κάθε είδους κερδοσκόπους που θα θελήσουν να φορτώσουν ξανά στις πλάτες των εργατών, τη συνέχιση της λιτότητας. Η κρατικοποίηση των τραπεζών με εργατικό έλεγχο αλλά και η κρατικοποίηση όλων των μεγάλων επιχειρήσεων, και αυτών που δόθηκαν χάρισμα σε ιδιώτες όλα τα προηγούμενα χρόνια. Η επιβολή απαγόρευσης στις απολύσεις σε όλες τις επιχειρήσεις.
Μόνο με την εφαρμογή ενός τέτοιου αντικαπιταλιστικού προγράμματος μπορεί η εργατική τάξη να ξεφύγει από τη μέγγενη της μακροχρόνιας λιτότητας και της διάλυσης όλων των εργασιακών και ασφαλιστικών της δικαιωμάτων. Προχωράμε την επόμενη περίοδο σε όλους τους χώρους δουλείας να αναδείξουμε με συζητήσεις, εκδηλώσεις και αποφάσεις συνδικάτων την προοπτική της διαγραφής του χρέους και τον εργατικό έλεγχο σαν τη μοναδική εργατική απάντηση στην κρίση.
Η Επιτροπή Αλληλεγγύης Συνδικαλιστών και Συνδικάτων καλεί όλους τους εργαζόμενους να δώσουμε από κοινού τη μάχη την επόμενη περίοδο για συνελεύσεις σε όλους τους χώρους δουλειάς, με αποφάσεις για απεργίες διαρκείας και εκλογή απεργιακών επιτροπών παντού. Για να οργανώσουμε τον νέο απεργιακό γύρο που θα ανατρέψει την κυβέρνηση και θα βάλει τις βάσεις για των ξήλωμα όλων των μέτρων που έχουν ψηφιστεί μέχρι τώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου