Σε άλλη μια επίθεση στα συνδικάτα
και στις σχέσεις εργασίας προχωρά ο ΣΕΒ στο εβδομαδιαίο οικονομικό δελτίο, την
ώρα που προετοιμάζεται από Σεπτέμβρη το παζάρι κυβέρνησης-θεσμών για τα
εργασιακά.
«H υπερβολική συντεχνιακή προστασία της
αγοράς εργασίας βάζει φρένο στην απασχόληση και την ανάπτυξη, όπως δείχνουν και
σχετικές οικονομετρικές μελέτες διεθνών οργανισμών, πέραν των επιπτώσεων των
στρεβλώσεων του ανταγωνισμού στις αγορές προϊόντων και δικτύων», γράφει το
Δελτίο του ΣΕΒ. «Όταν ξεκίνησε η κρίση
και η ύφεση, η Ελλάδα είχε μία από τις πιο άκαμπτες αγορές εργασίας ανάμεσα
στις αναπτυγμένες οικονομίες του ΟΟΣΑ. Αυτός είναι ένας από τους βασικούς
λόγους που πολλές επιχειρήσεις δεν άντεξαν και έκλεισαν».
Ξεχνά βέβαια να πει ότι οι
πιέσεις για μείωση του μοναδιαίου κόστους εργασίας απέτυχαν. Ούτε τις εξαγωγές εκτόξευσαν
ούτε τις επενδύσεων παγίου κεφαλαίου ενθάρρυναν, όπως μας έλεγαν στις μέρες των
Παπαδήμων και Σαμαροβενιζέλων. Οι επενδυτικές δαπάνες βουλιάζουν
διαρκώς καθώς τα αφεντικά δεν προσδοκούν ικανοποιητικά κέρδη, οπότε «απεργούν»
από τις επενδύσεις και προτιμούν να τζογάρουν τα συσσωρευμένα κέρδη τους στα
διεθνή χρηματιστήρια ή να τα στέλνουν σε φορολογικούς παραδείσους και offshore στο
εξωτερικό. Κάτι που έχουμε δει όλα αυτά τα χρόνια και στο χώρο των ΜΜΕ.
Για το νεοφιλελεύθερο ιερατείο
του ΣΕΒ βέβαια «μια παλινδρόμηση στο καθεστώς των εργασιακών σχέσεων που ίσχυαν
μέχρι τότε δεν είναι σε καμία περίπτωση το ζητούμενο για την οικονομία, του
εργαζομένους και τις επιχειρήσεις το 2016». Μάλιστα συμβουλεύει: «Αν θέλουμε να
οικοδομήσουμε ένα νέο πλαίσιο εργασιακών σχέσεων, οδηγός μας πρέπει να είναι το
μέλλον μιας διεθνώς ανταγωνιστικής οικονομίας και όχι το παρελθόν μιας
κρατικοδίαιτης και αντιπαραγωγικής κοινωνίας».
Την ίδια ώρα βέβαια που ο ΣΕΒ
αναμασά τα ίδια και τα ίδια επιχειρήματα των «ανοιχτών αγορών», οι οποίες οδήγησαν τον πλανήτη στη χειρότερη κρίση από
το 1930, στην Ελλάδα η κρίση απλώνεται. Μετά τα χιλιάδες μικρά μαγαζιά που
έκλεισαν τώρα η κρίση αγγίζει τις
μεγάλες επιχειρήσεις, ότι και αν λένε οι υπουργοί του Τσίπρα για την ανάπτυξη
που έρχεται. Ο Μαρινόπουλος, η Ηλεκτρονική Αθηνών, ο Μαμιδάκης και η Τζέτ Όιλ,
το Λίντρα Μάριοτ, είναι η αρχή.