Ήταν μια απεργία που δικαίωσε απόλυτα το σύνθημα που φωνάζαμε "Θα γίνει του Γιαννίτση και της Πετραλιά, στη σύνταξη να βγούνε τα αφεντικά", αφού αθροιστικά ο κόσμος των δύο συγκεντρώσεων (ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και ΠΑΜΕ) έφτασε στα επίπεδα της απεργίας του 2001 για το ασφαλιστικό.
Το ηχηρό μήνυμα των απεργών, δεν μπόρεσε να το κρύψει η σειρά προβοκατσιών της αστυνομίας (ανάμεσα στους αποδέκτες της αστυνομικής αθλιότητας, ήταν και το μπλοκ των απεργών των ΜΜΕ).
Το ζήτημα της κλιμάκωσης δεν μπορεί πλέον να το αποφύγει καμία συνδικαλιστική ηγεσία και σίγουρα τόσο η κυβέρνηση όσο και οι ευρωπαίοι φίλοι της δεν είναι εύκολο να κλείσουν τα μάτια μπροστά στο σημερινό απεργιακό σεισμό.
Άλλωστε ηχηρά απεργιακά μηνύματα έρχονται και από άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Όσοι αγνόησαν τα "προδρομικά" απεργιακά μηνύματα της 17ης Δεκέμβρη και της 10ης Φλεβάρη, ήταν πολύ πίσω από τους σφυγμούς της κοινωνίας.
Το απεργιακό μπλοκ των ΜΜΕ αποτέλεσαν η ΠΟΣΠΕΡΤ και τα συνεργαζόμενα σωματεία της ΕΡΤ, η ΕΠΗΕΑ, η ΕΦΕ (φωτορεπόρτερ), η ΕΤΙΤΑ, η ΕΤΕΡ, η ομάδα κατάληψης της ΕΣΗΕΑ, η ΕΣΠΗΤ, η ΕΣΗΕΑ, η ΠΟΕΣΥ, οι Financial Crimes, η πρωτοβουλία για την ανατροπή, εργαζόμενοι του ΔΟΛ, κλπ
Ας μας επιτραπεί ένα σχόλιο για την ΕΣΗΕΑ
Είναι τραγικό να βγάζει ανακοίνωση για την προσυγκέντρωση αργά το απόγευμα της Τρίτης, σε ώρα που οι περισσότερες εφημερίδες είχαν κλείσει ύλη, είναι επίσης τραγικό τόσες μέρες που κάναμε σε χώρους εργασίας, περιοδείες ενημέρωσης συναδέλφων και προετοιμασίας της απεργίας με το νέο τεύχος των Financial Crimes, να μην συναντήσουμε ούτε μία αντίστοιχη κίνηση, ούτε από την ΕΣΗΕΑ, ούτε από τις παρατάξεις που συμμετέχουν στο Δ.Σ. (και ύστερα τους φταίει ο Σόμπολος και ο Τσαλαπάτης για την ανυπαρξία τους).
Αυτόματος πιλότος για οργάνωση απεργιών και μάλιστα σε συνθήκες κρίσης και έντασης της επίθεσης στα δικαιώματά μας, είναι καταστροφική επιλογή και πρέπει να αλλάξει άμεσα.
Απόντες και διάφοροι "μεγαλόσχημοι" συνδικαλιστές του χώρου, που αυτή τη φορά δεν πέρασαν ούτε για τη χαιρετούρα των δημόσιων σχέσεων για να εξαφανιστούν μετά σε καμιά καφετέρια. Παρόντες όμως απλοί εργαζόμενοι, ο κόσμος της δουλειάς, που μπορεί και πρέπει να είναι ο πρωταγωνιστής των εξελίξεων.
Η ΜΑΧΗ ΕΧΕΙ ΗΔΗ ΑΡΧΙΣΕΙ ΚΑΙ Η ΘΕΣΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου