1) Η συνάδελφος μέλος της ΕΣΗΕΑ ασφαλισμένη στον ΕΔΟΕΑΠ, Μιρέλλα Καλοστύπη γνωστοποίησε στο ΔΣ του ΕΔΟΕΑΠ εγγράφως το θέμα που ανέκυψε τον Ιούλιο όταν διαπίστωσε την ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ιατρού, ο οποίος της απέκρυψε τους ΔΥΟ ιατρικούς τρόπους που υπάρχουν για την αντιμετώπιση ενός ΜΙΚΡΟΥ προβλήματος και την άφησε να πιστεύει ότι το πρόβλημα ήταν ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ και ότι μόνο μετά την χειρουργική επέμβαση στην ΙΔΙΩΤΙΚΗ κλινική όπου ο ίδιος χειρουργεί θα διαπιστωνόταν περί τίνος πραγματικά επρόκειτο. Ήταν ωστόσο απολύτως σαφές εξαρχής περί τίνος επρόκειτο και δεν χρειαζόταν να της δημιουργήσει εσφαλμένες εντυπώσεις, όπως αποδείχθηκε όταν η ασφαλισμένη άμεσα κατέφυγε έντρομη για δεύτερη εξέταση στο ΔΗΜΟΣΙΟ Νοσ. Αγιος Σάββας.
2)Η λύση που της προτάθηκε από τον ιατρό του ΕΔΟΕΑΠ ήταν λύση ΥΨΗΛΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ αλλά κυρίως ΥΨΗΛΗΣ ΑΓΩΝΙΑΣ.
3) Ο ΕΔΟΕΑΠ οφείλει με ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ να δώσει απάντηση στην αναφορά της συναδέλφου και να μην της ζητά να ΑΝΑΚΑΛΕΣΕΙ την ΑΝΑΦΟΡΑ για την οποία άλλωστε ΉΔΗ την συνεχάρη....
4)Ο ιατρός μετά την αναφορά της συναδέλφου και εν γνώσει του ΕΔΟΕΑΠ προέβη σε αγωγή εναντίον της ζητώντας χρηματική αποζημίωση 81.000 ευρώ!!!! λόγω δήθεν της ανάρτησης της ιστορίας αυτής στο blog της, προς γνώση όλων ημών των ασφαλισμένων δημοσιογράφων. Απαίτησε μάλιστα να εξαφανίσει απο τη δημοσιότητα το περιστατικό!!!!!!
5) Ο γιατρός οφείλει τουλάχιστον και αυτός μια συγνώμη στη συνάδελφο όπως και εκείνη, παρά την περιπέτεια στην οποία την υπέβαλε ζήτησε συγνώμη για μια λέξη που δήθεν θεωρήθηκε "άπρεπη" στο κείμενο όπου περιγράφει όλο το ιστορικό για την παραπλανητική διάγνωση περί της υγείας της.
6)Η συνάδελφος εξυπακούεται ότι χαίρει άκρας υγείας.
Πέρα όμως από το ζήτημα των εντάσεων που δημιουργούν οι καταστάσεις αυτές στις σχέσεις ασφαλισμένου και ιατρού (που στη συγκεκριμένη περίπτωση μαθαίνουμε ότι έχει δρομολογηθεί μια συμβιβαστικού τύπου αποκατάστασή τους) το βασικό θέμα που προκύπτει είναι ιδιαίτερα σημαντικό, ιδιαίτερα σε περιόδους που τα ταμεία μας πορεύονται σε μια δύσκολη συγκυρία οικονομικών εξελίξεων.
Η όποια κατεύθυνση περιστατικών σε ιδιωτικές μονάδες υγείας, με υψηλό κόστος, μπορεί να γίνεται ελαφρά τη καρδία, χωρίς ουσιαστικό έλεγχο, όταν τα ίδια περιστατικά μπορούν και αντιμετωπίζονται με ασύγκριτα χαμηλότερη επιβάρυνση στο δημόσιο σύστημα υγείας?
Όταν διαπιστώνονται τέτοιες αποκλίσεις υπάρχει σοβαρό ζήτημα ή όχι?
Τέτοια περιστατικά βοηθούν στην καλή εικόνα του ΕΔΟΕΑΠ στα μάτια των ασφαλισμένων ή δημιουργούν σοβαρό προβληματισμό?
Ποιές ενέργειες έγιναν ή θα γίνουν, ώστε να μην επαναληφθούν παρόμοια φαινόμενα?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου