Λάβαμε και δημοσιεύουμε την ακόλουθη ανακοίνωση από την ΕΤΙΤΑ και υποθέτουμε ότι αφορμή γι αυτήν μπορεί να είναι οι πρόσφατες επιθέσεις σε συνεργεία λόγω των γεγονότων και των τρόπων κάλυψής τους:
Από κάποιο σημείο του πλανήτη.. μπροστά στο τανκς είναι πολύ μεγαλύτερο απ’ ό,τι θα φαίνεται (όπως φαίνεται) …
η σκηνή – για όσους την έζησαν (με κομμένη την ανάσα τότε, εκείνο το μεσημέρι γύρω στις τέσσερις) (ήταν ζωντανή η σύνδεση αν θυμάμαι) –πιστεύω ότι αποτελεί μια μοναδική στιγμή για την τηλεόραση παγκοσμίως – προσωπικά είναι απ’ τους λίγους λόγους που ευγνωμονώ αυτή τη σατανικά αποβλακωτική εφεύρεση που πολλοί ανά διαστήματα την χρησιμοποιούν:
το παιδί (πολύ αργότερα έμαθα – μάθαμε – κάποιες πληροφορίες περί αυτού – ήτανε λέει ένα εργατόπαιδο που μόλις γύριζε από τη δουλειά του .
Το παιδί λοιπόν «έπαιξε» κανονικά (και για π ο λ λ ή ώρα) με το τανκς: το βλέπουμε να «πηδάει» προς τα αριστερά μόλις το τανκς πάει να στρίψει – και εκεί συνήθως κόβεται η σκηνή – : στη συνέχεια όμως έγιναν πολλά: «ζωντάνεψε» και ο «οδηγός» του οχήματος στην πραγματικότητα, καθώς τον «βλέπαμε» (που δεν τον βλέπαμε) να κάνει επανειλημμένες προσπάθειες να αποφύγει το αγόρι, στρίβοντας μια δεξιά – μια αριστερά, κι εκείνο με όλο και μεγαλύτερο κέφι και έμπνευση συνεχώς πηδούσε μπροστά του και του έκλεινε τον δρόμο (έγινε σαφές ότι ο στρατιώτης μέσα στο τεθωρακισμένο ήταν τελικά απρόθυμος να σκοτώσει): και η συνέχεια το επιβεβαίωσε: μετά τα πολλά «παιχνίδια» μεταξύ τους (και ενώ η από πίσω σειρά των άλλων τάκνς περιμένει αμήχανη) τελικά βλέπουμε τον ασπροντυμένο με την σακουλίτσα στο ένα χέρι να σ κ α ρ φ α λ ώ ν ε ι πάνω στο τανκς, το παραθυράκι άνοιξε λίγο και πιάσανε κουβέντα με τον στρατιώτη. Μετά ο ασπροντυμένος ξανακατέβηκε μπροστά, και το «παιχνιδάκι» συνεχίστηκε ακόμα λίγο. Από ένα σημείο και πέρα (ο οπερατέρ ήταν τόσο έκθαμβος μ’ αυτό που «έπαιρνε» ώστε δεν γύρισε ούτε μια στιγμή τον φακό προς τον γύρω χώρο ή το πεζοδρόμιο) (αλήθεια ποιος ήτανε αυτός ο οπερατέρ; ακούγαμε απ’ το πεζοδρόμιο φωνές άλλων παιδιών (νομίζω και αγορίστικες και κοριτσίστικες) που του φωνάζανε διάφορα (υποθέτω να «σταματήσει πια»” και ότι «αρκετά» και ότι κινδύνευε «σοβαρά» πια) και κάποια στιγμή, ε κ ε ί, η εικόνα κόπηκε.
πιστεύω ότι τα άλλα παιδιά όρμησαν και τον τράβηξαν.
[η τεχνολογία για μένα τότε είχε πραγματικά μια παγκόσμια και μοναδική στιγμή που συμμετείχε σε (ό,τι ονομάζουμε) επανάσταση - και μιλάω πολύ σοβαρά σε διαβεβαιώ ]
Το παιδί εκτελέστηκε λοιπόν λίγο αργότερα. Εκεί μπροστά; στον ίδιο δρόμο; το συλλάβανε πρώτα; το βασανίσανε πρώτα; δεν θα μάθουμε τέτοιες λεπτομέρειες ίσως για πολύ καιρό ακόμα.
Να’ σαι καλά που μας τα θύμισες
(εγώ, τοίς σού ρήμασιν πειθόμενη έκανα αυτή την προσθήκη…)
Όταν τα τηλεοπτικά συνεργεία και οι φωτογράφοι διώχνονται.
Κανένα ίχνος διαμαρτυρίας δεν διακρίνεται.
Εμείς οι τεχνικοί που εργαζόμαστε στην ιδιωτική τηλεόραση
θα κάνουμε αυτό που κάναμε πάντα
θα αγωνιστούμε και θα εργαστούμε με όλες μας τις δυνάμεις
κάτω από αντίξοες συνθήκες
προκειμένου να καταγράφεται πάντα όλη η αλήθεια
ΕΝΩΣΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ(Ε.Τ.Ι.Τ.Α.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου