Ο δολοφόνος ξαναγυρίζει στον τόπο του εγκλήματος

Λένε πως ο δολοφόνος ξαναγυρίζει στον τόπο του εγκλήματος και μάλλον έχουν δίκιο. Δεν εξηγείται διαφορετικά η στάση ορισμένων στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ. Έχει αρχίσει η έκδοση ανακοινώσεων, εντός των δυνάμεων που απαρτίζουν το ΔΣ , όπου ο ένας κατηγορεί τον άλλο για τις ανεπάρκειες της ΕΣΗΕΑ. Υπενθυμίζουμε ότι για το χάλι πχ της μη ύπαρξης ΣΣΕ, στην ΕΡΤ από το 2008 και στους άλλους χώρους από το 2009, ότι εναλλαγή σε θέσεις ευθύνης, είχαν σχεδόν όλοι τα τελευταία χρόνια, άρα «ο αναμάρτητος πρώτος το λίθον βαλέτω».



Συνάδελφοι διανύουμε μέρες που απαιτείται σκληρή και συνεχής δουλειά για τη στήριξη μιας σημαντικής απεργιακής τετραήμερης κινητοποίησης και ορισμένων σκληρών «τοπικών». Κυρίως όμως δεν είναι μόνο η μορφή, αλλά οι λόγοι και η προοπτική, που μας επιβάλλουν ενωτικές και αποφασιστικές κινητοποιήσεις. Η επίθεση της εργοδοσίας είναι συνεχής και εκφράζεται με προκλητικούς τρόπους (χαρακτηριστικό δείγμα οι απολύσεις συνδικαλιστικών εκπροσώπων και η επιστράτευση μπράβων).
Δεν ξεχνάμε όμως ούτε για μια στιγμή, ότι το θεσμικό πλαίσιο για την ενθάρρυνση των επιθέσεων αυτών συνολικά στον κόσμο της εργασίας (εντός και εκτός ΜΜΕ) το έχει δώσει μια κυβέρνηση, που πρόθυμα εφαρμόζει κάθε τροϊκανή πολιτική. Κατά συνέπεια δοκιμάζεται η ενωτική μας διάθεση, που ειδικά παραμονές απεργιών πρέπει να κυριαρχεί έναντι όποιων άλλων διαφοροποιήσεων, όταν οι για μήνες σιωπηλοί, άλαλοι για τα μνημονιακά μέτρα, άφαντοι ως φυσικές παρουσίες από κάθε κινητοποίηση, συνάδελφοι που δηλώνουν προσκείμενοι στο κυβερνητικό κόμμα, εν μέσω σκληρών συγκρούσεων, αντί να οργώσουν τους χώρους εργασίας για την επιτυχία των απεργιών, στέλνουν mail όπου μας καλούν να πάρουμε μέρος σε γκάλοπ για το ποιο εκλογικό σύστημα ταιριάζει στην ΕΣΗΕΑ (εμείς ναι είμαστε με την απλή αναλογική, αλλά τώρα δουλεύουμε για την απεργία).

Καλούμε κάθε συνάδελφο με τη συμμετοχή του στην οργάνωση των απεργιών, να πάρει μέρος στο «γκάλοπ», με ερώτημα αν θα αφήσουμε να κάνουν κόλαση τη ζωή των εργαζομένων, οι τροϊκανοί της κυβέρνησης και του ΔΝΤ, ή αν θα ανατρέψουμε αυτή την κατάσταση. Να απαντήσουμε στο ερώτημα αν τα φάγαμε μαζί και πρέπει να πληρώσουμε και μαζί. Να δηλώσουμε αν το μνημόνιο είναι μονόδρομος ή όχι. Αν στηρίζουμε εμπράκτως τις απεργίες ή όχι. Όλα τα άλλα είναι απόδειξη των λόγων που η ΕΣΗΕΑ έχει πιάσει (σχεδόν, γιατί πάντα υπάρχουν χειρότερα) πάτο.