Λάβαμε από τον εκδότη των Αιολικών Νέων (όχι μόνο εμείς) μια επιστολή με την οπτική του για το λουκέτο και την αναρτούμε διότι δεν υπήρξαμε ποτέ λογοκριτές. Επισημαίνουμε όμως ότι είναι τουλάχιστον άκομψο και 100% αντιεπικοινωνιακό για τον ίδιο, παραμονή γενικής απεργίας, να επιχειρείται να δικαιολογηθεί λουκέτο σε κερδοφόρα επιχείρηση, με τους εργαζόμενους να παρουσιάζονται περίπου σαν "αεροπειρατές" που τον κρατούν όμηρο. Δεν περιμέναμε την επιστολή για να επιλέξουμε τη συστράτευσή μας με τον κόσμο της εργασίας και τα σωματεία του χώρου. Για την ταμπακιέρα (την καταγγελία των εργαζομένων ότι πιέστηκαν για να υπογράψουν συμβάσεις εκτός αυτών που δικαιούνταν) ούτε λέξη δεν είδαμε στην επιστολή.
Μυτιλήνη 10/3/2010
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Σε απάντηση του τελευταίου Δελτίου Τύπου του Σωματείου Εργαζομένων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης Λέσβου (ΣΕΜΜΕΛ) και προκειμένου να μπει, επιτέλους, φραγμός στη καθημερινή εκ μέρους τους παραπληροφόρηση των συμπολιτών μας, νιώθω την ανάγκη να δηλώσω τα παρακάτω:
Α) Στην πρόσφατη εκδήλωση του Επιμελητηρίου - και παρ’ ότι προκλήθηκαν προς τούτο από εκπροσώπους φορέων - δεν τόλμησαν να ψελλίσουν ούτε μια δικαιολογία για τον ανήθικο και ανέντιμο εκβιασμό που δέχθηκα από εργαζόμενους προκειμένου να με κρατούν επ’ αόριστο όμηρο μέσα στη δική μου επιχείρηση! Πανικόβλητοι, λοιπόν, από τον αρνητικό αντίχτυπο των “αποκαλυπτηρίων” τους, έτρεξαν να βγάλουν το Δ.Τ. χωρίς όμως και πάλι να λένε λέξη για την “ταμπακέρα”. Είχαν μάλιστα το θράσος να μιλούν για «συκοφαντική επίθεση» που τάχα εξαπέλυσα εναντίον τους ζητώντας μου «να ανακαλέσω»!
Β) Όχι μόνο δεν έχω τίποτα να ανακαλέσω αλλά τους προκαλώ – προσκαλώ σε δημόσιο διάλογο κόντρα στην μονόπλευρη ενημέρωση – “πλύση εγκεφάλου” που επιδίδονται σε καθημερινή βάση. Διάλογο, μάλιστα, με την παρουσία όχι μόνο ενός εκπροσώπου των εργαζομένων στην επιχείρησή μου, αλλά με ΟΛΟΥΣ τους εργαζομένους και συνεργάτες, ΝΥΝ και ΠΡΩΗΝ, των 20 χρόνων λειτουργίας της.
Και για να μην έχουν καμία οδό διαφυγής – αποφυγής του διαλόγου (τον οποίο δύο φορές αρνήθηκαν μέχρι σήμερα) τους δηλώνω ότι αποδέχομαι, προκαταβολικά, αυτός να διεξαχθεί ουσιαστικά με τους δικούς τους ορούς. Δηλαδή διοργανωτής να είναι ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ φορέας εκείνοι επιθυμούν (π.χ. Νομαρχία, Δήμος, συνδικαλιστικός ή επιστημονικός φορέας, κόμμα, πολιτική ή συνδικαλιστική οργάνωση), να γίνει σε ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ χώρο εκείνοι επιθυμούν (κλειστό ή ανοιχτό, δημόσιο ή ιδιωτικό), με ΟΠΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ μορφής εκπροσώπηση επιθυμούν να συμμετάσχουν στον διάλογο (με εκπροσώπηση του Σωματείου τους ή άλλης συνδικαλιστικής ή πολιτικής οργάνωσης που τους εκφράζει). Οι μόνοι αυτονόητοι όροι που εγώ θέτω είναι οι εξής: α) Να εξασφαλίσουν σε ό,τι με αφορά την ασφάλεια διεξαγωγής του διαλόγου, β) Να μου δοθεί ισόποσος χρόνος για να παρουσιάσω τα γεγονότα και τις απόψεις μου για το κλείσιμο των ΑΙ.Ν. γ) Η συζήτηση να πάρει την μεγαλύτερη δυνατή δημοσιότητα και να καλυφθεί - αν είναι δυνατόν - όχι μόνο απ’ όλα τα τοπικά αλλά και από αθηναϊκά ΜΜΕ.
Επειδή όμως και πάλι έχω την βάσιμη υποψία ότι θα προσπαθήσουν να αποφύγουν το διάλογο, που θα τους ξεσκεπάσει στα μάτια της κοινής γνώμης, σπεύδω να τους πω ότι τυχόν άρνησή τους: α) θα αποτελεί δημόσια ομολογία ότι με τις πράξεις τους έγιναν υπαίτιοι να κλείσει μια υγιής επιχείρηση με κοινωνική αποστολή, (σε μια εποχή μάλιστα μεγάλης οικονομικής κρίσης), στέλνοντας στην ανεργία 20 εργαζόμενους και β) θα καταγράφει στην “ιστορία του εργατικού κινήματος” ως παραδοχή της προβοκατόρικης δράσης τους που έγινε αιτία να “συκοφαντηθεί” συνολικά η συνδικαλιστική δράση στη Λέσβο!
Ελπίζω οι 24 ώρες να είναι αρκετός χρόνος προκειμένου να συσκεφτούν, “να πάρουν γραμμή” και να απαντήσουν δημόσια, αρνητικά ή θετικά, στην πρότασή μου.
Ο Εκδότης των “Αιολικών Νέων”
Γιώργος Κονδυλούδης
Υ.Γ. Αν ο λόγος μου θεωρηθεί προκλητικός, συγνώμη, αλλά νομίζω ότι ο σκοπός τον δικαιολογεί…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου