Συνέλευση δημοσιογράφων στην ΕΡΤ

Συνέλευση συμβασιούχων δημοσιογράφων στην ΕΡΤ (την παρακολούθησαν και μερικοί αορίστου χρόνου) πραγματοποιήθηκε σήμερα, με τη συμμετοχή και του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ. Μετά το Πάσχα θα γίνει και γενική συνέλευση όλων (αορίστου χρόνου και συμβασιούχων). Έγινε γνωστό ότι η ΕΣΗΕΑ προωθεί συναντήσεις με τους αρμόδιους κυβερνητικούς παράγοντες που εμπλέκονται με το θέμα των συμβασιούχων και τον πρόεδρο της ΕΡΤ. Ακούστηκαν αρκετές απόψεις για θέματα πλαισίου, που είχαν σύγκλιση στη διεκδίκηση της παραμονής στην εργασία των συμβασιούχων και την ένταξή τους στο σύστημα των ΣΣΕ με συμβάσεις αορίστου χρόνου, αλλά και κριτικές για το θέμα της στάσης που θα πρέπει να υπάρξει σε φαινόμενα "αξιολόγησης" των συμβασιούχων, με αφορμή την πανσπερμία περιπτώσεων που υπάρχει.
Στη συνέλευση μοιράστηκε κείμενο των Financial Crimes (το ίδιο που μοιράστηκε και έχει αναρτηθεί στο blog και σε πρόσφατες συναντήσεις συμβασιούχων δημοσιογράφων, αλλά και στη συνέλευση του σωματείου συμβασιούχων των υπολοίπων ειδικοτήτων). Επίσης σε προφορική παρέμβαση δόθηκε βάρος στην αναγκαιότητα οικοδόμησης κοινού μετώπου με άλλους κλάδους εργαζομένων με παρόμοια προβλήματα (μέσα κι έξω από την ΕΡΤ) σαν αντίδοτο στην αντιμετώπιση της αρνητικής προπαγάνδας για την ΕΡΤ που σκόπιμα φορτώνει στις πλάτες των συμβασιούχων και των μισθωτών τις οικονομικές αμαρτίες των golden boys, στα πλαίσια μιας θολής και ψευδεπίγραφης διαδικασίας "εξορθολογισμού", σαν άλλοθι απολύσεων-αποπομπής συμβασιούχων.

Τονίστηκε η ανάγκη να υπάρχουν συνεχής εξωστρεφείς δράσεις με συνεργεία διανομής των διεκδικήσεων για τους συμβασιούχους στον "έξω κόσμο", που αντιμετωπίζει παραπλήσια εργασιακά και οικονομικά προβλήματα, ώστε να ανέβει και το διαπραγματευτικό βάρος της ΕΣΗΕΑ. Άλλωστε με παρόμοιους τρόπους στο πρόσφατο παρελθόν τόσο οι συνάδελφοι στα δημοτικά ΜΜΕ, όσο και στον Ελεύθερο Τύπο, αποτίναξαν από πάνω τους τις λασπολογίες και την παραπληροφόρηση ότι ήταν ενεργούμενα των δημάρχων και χαϊδεμένα της Αγγελοπούλου.

Δυστυχώς τα μέλη του ΔΣ δεν έδειξαν να συγκινούνται από την προτεινόμενη τακτική για δράση και αν δεν αλλάξουν πορεία, οδηγούν με την εμμονή τους σε στάση αναμονής (λες και δεν ξέρουν τι θα ακούσουν από την κυβέρνηση) και χάνοντας πολύτιμο χρόνο, τον κλάδο σε μειονεκτική θέση να δώσει τη μάχη στο τέλος Ιουνίου.