Δελτίο τύπου της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του
Ανθρώπου της 25ης Σεπτεμβρίου 2012:
ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΜΕ ΤΟ «ΑΔΙΚΗΜΑ» ΤΗΣ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑΣ
Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου σε παλιότερη πρότασή της το 2005 σχετικά με μια νέα διευθέτηση των σχέσεων κράτους και εκκλησίας στην Ελλάδα έχει τοποθετηθεί υπέρ της κατάργησης του αδικήματος της βλασφημίας και της καθύβρισης θρησκευμάτων από τον Ποινικό Κώδικα, το οποίο αποτελεί έναν κραυγαλέο νομικό αναχρονισμό.
Και τούτο διότι με το αδίκημα αυτό η έννομη τάξη αφενός μεν υποκαθιστά τη θρησκευτική εξουσία στον κολασμό της αμαρτίας, αφετέρου δε μεταχειρίζεται προνομιακά και εντέλει αδικαιολόγητα το θρησκευτικό συναίσθημα της πλειοψηφίας έναντι της ελευθερίας έκφρασης και της σάτιρας. Και να θέλαμε να ξεχάσουμε την ύπαρξη τέτοιου αδικήματος το οποίο προφυλάγει το θεό από προσβολές –λες και ο θεός έχει ανάγκη εισαγγελέα– δεν μπορούμε.
Η άρση του απορρήτου και η συνακόλουθη σύλληψη του δημιουργού μιας ιστοσελίδας στο facebook με περιεχόμενο υποτίθεται «υβριστικό» για τον μοναχό Παΐσιο, έπειτα από αντιδράσεις ορθόδοξων κύκλων αλλά και την πολιτική υπόδειξη μέσω σχετικής ερώτησης στη Βουλή από τη Χρυσή Αυγή λίγες μέρες νωρίτερα (18/9/2012), αποτελεί ένα ακόμα κεφάλαιο στη λογοκριτική παράδοση της ελληνικής πολιτείας όταν θίγονται τα «ιερά και τα όσια του Ελληνοχριστιανισμού».
Ένα κεφάλαιο ντροπής με το οποίο η Ελλάδα αυτοβούλως τοποθετεί τον εαυτό της στο ίδιο κάδρο με θεοκρατικά καθεστώτα και πρακτικές πιστών άλλων θρησκειών, τις οποίες κατά τ’ άλλα στηλιτεύει ως τριτοκοσμικές, εξωτικές και επί της ουσίας «κατώτερες». Η ανακοίνωση της Ελληνικής Αστυνομίας, η οποία πανηγυρίζει για την επιτυχία σύλληψης του «27χρονου ημεδαπού» ως εάν να επρόκειτο για τη σύλληψη ενός διαβόητου εγκληματία, μας θέτει ενώπιον δυσάρεστων συνειρμών όταν Μητροπολίτες της Ορθοδόξου Εκκλησίας μιλούν δημόσια απαξιωτικά και υβριστικά για άλλες θρησκείες/ Εκκλησίες κατηγορώντας τις με ποικίλους και ευφάνταστους χαρακτηρισμούς και κατηγορίες.
Για να μην πάει ο νους μας στην ατιμωρησία άλλων πολύ πιο σημαντικών αδικημάτων που τελούνται από ομοϊδεάτες του βουλευτή που κατέθεσε την σχετική επερώτηση για τα οποία η αστυνομία κατά κανόνα δε γνωρίζει τίποτε... Η βλασφημία πρέπει να καταργηθεί. Αν κάποιος θίγεται από τα λόγια άλλων, η ποινική έννομη τάξη έχει εργαλεία για την προστασία της προσωπικότητας. Να τελειώνουμε με τη βλασφημία.
ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΜΕ ΤΟ «ΑΔΙΚΗΜΑ» ΤΗΣ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑΣ
Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου σε παλιότερη πρότασή της το 2005 σχετικά με μια νέα διευθέτηση των σχέσεων κράτους και εκκλησίας στην Ελλάδα έχει τοποθετηθεί υπέρ της κατάργησης του αδικήματος της βλασφημίας και της καθύβρισης θρησκευμάτων από τον Ποινικό Κώδικα, το οποίο αποτελεί έναν κραυγαλέο νομικό αναχρονισμό.
Και τούτο διότι με το αδίκημα αυτό η έννομη τάξη αφενός μεν υποκαθιστά τη θρησκευτική εξουσία στον κολασμό της αμαρτίας, αφετέρου δε μεταχειρίζεται προνομιακά και εντέλει αδικαιολόγητα το θρησκευτικό συναίσθημα της πλειοψηφίας έναντι της ελευθερίας έκφρασης και της σάτιρας. Και να θέλαμε να ξεχάσουμε την ύπαρξη τέτοιου αδικήματος το οποίο προφυλάγει το θεό από προσβολές –λες και ο θεός έχει ανάγκη εισαγγελέα– δεν μπορούμε.
Η άρση του απορρήτου και η συνακόλουθη σύλληψη του δημιουργού μιας ιστοσελίδας στο facebook με περιεχόμενο υποτίθεται «υβριστικό» για τον μοναχό Παΐσιο, έπειτα από αντιδράσεις ορθόδοξων κύκλων αλλά και την πολιτική υπόδειξη μέσω σχετικής ερώτησης στη Βουλή από τη Χρυσή Αυγή λίγες μέρες νωρίτερα (18/9/2012), αποτελεί ένα ακόμα κεφάλαιο στη λογοκριτική παράδοση της ελληνικής πολιτείας όταν θίγονται τα «ιερά και τα όσια του Ελληνοχριστιανισμού».
Ένα κεφάλαιο ντροπής με το οποίο η Ελλάδα αυτοβούλως τοποθετεί τον εαυτό της στο ίδιο κάδρο με θεοκρατικά καθεστώτα και πρακτικές πιστών άλλων θρησκειών, τις οποίες κατά τ’ άλλα στηλιτεύει ως τριτοκοσμικές, εξωτικές και επί της ουσίας «κατώτερες». Η ανακοίνωση της Ελληνικής Αστυνομίας, η οποία πανηγυρίζει για την επιτυχία σύλληψης του «27χρονου ημεδαπού» ως εάν να επρόκειτο για τη σύλληψη ενός διαβόητου εγκληματία, μας θέτει ενώπιον δυσάρεστων συνειρμών όταν Μητροπολίτες της Ορθοδόξου Εκκλησίας μιλούν δημόσια απαξιωτικά και υβριστικά για άλλες θρησκείες/ Εκκλησίες κατηγορώντας τις με ποικίλους και ευφάνταστους χαρακτηρισμούς και κατηγορίες.
Για να μην πάει ο νους μας στην ατιμωρησία άλλων πολύ πιο σημαντικών αδικημάτων που τελούνται από ομοϊδεάτες του βουλευτή που κατέθεσε την σχετική επερώτηση για τα οποία η αστυνομία κατά κανόνα δε γνωρίζει τίποτε... Η βλασφημία πρέπει να καταργηθεί. Αν κάποιος θίγεται από τα λόγια άλλων, η ποινική έννομη τάξη έχει εργαλεία για την προστασία της προσωπικότητας. Να τελειώνουμε με τη βλασφημία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου