Επιστολή από τη Θεσσαλονίκη

Λάβαμε και δημοσιεύουμε αυτούσια την ακόλουθη επιστολή:

ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΡΕΑ ΜΕ ΣΤΟΛΗ (ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑΣ)!

Την Τετάρτη 11/3/2009 στο χώρο της σχολής μας (Εγνατίας 46), είναι προγραμματισμένη η διαδικασία ανέλιξης της αναπληρώτριας καθηγήτριας του Τμήματος Δημοσιογραφίας & ΜΜΕ, Άννας Παναγιωταρέα. Ως φοιτητές και άρα άμεσα ενδιαφερόμενοι, πιστεύουμε ότι πρέπει να έχουμε λόγο σχετικά με την ακαδημαϊκή εξέλιξη αυτών που μας διδάσκουν. Απαλλαγμένοι λοιπόν από μικροπαραταξιακά συμφέροντα και τακτικές αντιπροσώπευσης φοιτητών, θέλουμε να δηλώσουμε την κατηγορηματική αντίθεσή μας στην επικείμενη εξέλιξη της σε καθηγήτρια και πόσω μάλλον σε πρόεδρο του τμήματος μας. Όπως θα διαπιστώσετε και παρακάτω, το συγκεκριμένο άτομο είναι το πλέον ακατάλληλο όχι μόνο για να τιτλοφορηθεί ως καθηγήτρια, αλλά και για να βρίσκεται εντός της πανεπιστημιακής κοινότητας.
Θεωρούμε ότι ένας καθηγητής Πανεπιστημίου πρέπει αφενός να πληροί τις αντικειμενικές προϋποθέσεις:
·Καταρχήν, θα πρέπει να μας απαντήσει αν τα μεταπτυχιακά σεμινάρια, τα οποία αναφέρει στο βιογραφικό της ότι παρακολούθησε, είναι ισοδύναμα με το μεταπτυχιακό δίπλωμα. Σε τι συνίστανται, δηλαδή, οι μεταπτυχιακές σπουδές της (αν έχει);
·Γνωρίζουμε ότι το διδακτορικό έργο ενός υποψηφίου ακαδημαϊκού οφείλει να είναι συναφές με το αντικείμενο της διδασκαλίας του στο Πανεπιστήμιο. Όσο κι αν προσπαθήσαμε, ήταν αδύνατο να βρούμε έστω και την παραμικρή σχέση ανάμεσα στη διδακτορική διατριβή της Άννας με θέμα τη δημιουργία της εθνικής και προσφυγικής συνείδησης με τα μαθήματά της: «Θεωρία και τεχνικής της συνέντευξης» και «Ανάλυση και σύνθεση ηλεκτρονικού δελτίου ειδήσεων». Πως είναι δυνατόν να διδάσκει πως παίρνουμε συνέντευξη όταν το διδακτορικό της έργο αφορά στην Μικρασιατική Καταστροφή;;;
·Στο άρθρο 2 του Ν.3282 αναφέρεται ότι ο υποψήφιος καθηγητής οφείλει να πληροί τουλάχιστον μία απ’ τις προϋποθέσεις που απαιτούνται. Η Παναγιωταρέα φαίνεται να ανταποκρίνεται μόνο στην διάταξη κατά την οποία οφείλει να είναι επιβλέπουσα, ως μέλος Δ.Ε.Π. μίας τουλάχιστον διδακτορικής διατριβής που έχει ολοκληρωθεί επιτυχώς. Όμως, στο βιογραφικό της αναφέρεται γενικά κι αόριστα σε μια διδακτορική διατριβή, χωρίς να προσδιορίζει ούτε το θέμα, ούτε και τον συγγραφέα.
·Ποιας επίσημης διεθνούς αναγνώρισης -την οποία οφείλει να έχει σύμφωνα με τον παραπάνω νόμο- χαίρει το ερευνητικό της έργο (;) και κατά πόσο αυτό συνέβαλε στην πρόοδο της επιστήμης;
·Βάσει του νόμου 2083/92 ,παρ. δ άρθρο 13, η χρονική διάρκεια της διδακτορικής διατριβής του υποψηφίου οφείλει να είναι από τρία έως έξι χρόνια. Άννα, πρέπει να είσαι μια ιδιάζουσα περίπτωση για να σου δόθηκαν έντεκα (!!!) χρόνια προθεσμία (1982-1993) ΠΑΡΑΝΟΜΩΣ!!!!
Αφετέρου, οφείλει να έχει τη συμπεριφορά και το σεβασμό που επιβάλλεται να έχει ένας εκπαιδευτικός προς τους φοιτητές:
·Τον Μάιο του 2007, μετά τις φοιτητικές κινητοποιήσεις ενάντια στο νόμο-πλαίσιο, η Άννα κατέβασε πανό και έσκιζε επιδεικτικά αφίσες της σχολής μας. Τέτοιοι τραμπουκισμοί, δεν συνάδουν με το ρόλο του Πανεπιστημιακού καθηγητή. Αυτή η στάση έρχεται σαν επιστέγασμα του ρόλου – τηλεδικαστή που διαδραμάτισε καθ’ όλη τη περίοδο των φοιτητικών καταλήψεων. Κι ας μην ξεχνάμε τα ψέματα και την κατασυκοφάντηση των δημοκρατικών γενικών συνελεύσεων τις οποίες χαρακτήριζε απαξιωτικά ως μειοψηφίες σε όποιο αστικό μέσο κι αν την φιλοξενούσε.
·Ο αυταρχισμός της δεν εξαντλείται στο σκίσιμο αφισών αλλά επεκτείνεται και στην τακτική που ακολουθεί στα μαθήματά της. Όταν εμποδίζει φοιτητές να μπουν καθυστερημένα στο μάθημά της, όταν αποκλείει το δικαίωμα λόγου και παρέμβασης των φοιτητών με φράσεις του τύπου «Δεν θα μιλάει κανείς μέχρι να τελειώσω το μάθημά μου», ΤΟΤΕ ξεκάθαρα καταπατά τον θεσμό του ασύλου και τους κανόνες του Πανεπιστημίου.
·Ποια παιδαγωγική μέθοδος στην τριτοβάθμια εκπαίδευση επιτάσσει να εξαναγκάζει τους φοιτητές, με «ξαφνικά testακια», να παρακολουθούν τα δελτία ειδήσεων; Τέτοιες γελοίες πρακτικές παραπέμπουν μάλλον σε δημοτικό…
·Με εξίσου εκβιαστικό τρόπο απαιτούσε από τους φοιτητές να της φέρουν έναν αριθμό συμπληρωμένων ερωτηματολογίων, ειδάλλως θα είχαν κυρώσεις στην εξέταση του μαθήματος. Είναι προφανής η τρομοκράτηση, αλλά και η χρησιμοποίηση των φοιτητών, καθώς τα ερωτηματολόγια αυτά προορίζονταν για «δική της» έρευνα.
·Η Άννα δηλώνει την παρουσία της στη σχολή και στην πόλη μία(!) φορά την εβδομάδα, κάνοντας όλα τα μαθήματα εκείνη την ημέρα, τα οποία είναι οργανωμένα από τους βοηθούς της και αυτή απλά «εκτελεί». Μέχρι και δύο μαθήματα σε ένα καθιέρωσε («θεσμός» συνδιδασκαλίας!), προκειμένου να προλαβαίνει τις πτήσεις της. Αυτό δείχνει ότι το τμήμα μας δεν αποτελεί προτεραιότητά της, καθώς στην Αθήνα έχει να λαμβάνει άλλους τρεις μισθούς. Παρ’ όλα αυτά επιθυμεί να γίνει καθηγήτρια στο τμήμα μας και ενδεχομένως να θελήσει (λέτε;) να γίνει και πρόεδρος. Θεωρούμε ότι ο τίτλος του καθηγητή, εκτός από παράσημο, πρεστίζ και μεγαλύτερο μισθό, φέρει και αυξημένα καθήκοντα, τα οποία η Άννα από 504 χλμ. μακριά, δύσκολα θα είναι σε θέση να εκπληρώσει.

Χμμ…Τόσες παρατυπίες και παραλείψεις στα θεσμικά κριτήρια ανέλιξης και καθιέρωσής της και πλειάδα αυταρχικών και ετσιθελικών συμπεριφορών προς εμάς πατούσαν πάνω στην σιωπή – ανοχή των φοιτητών. Αυτή η καθεστωτική νοοτροπία σου, Άννα, ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ ΕΔΩ. Πλέον, τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο για κάθε υπόθεση της σχολής θα έχουν οι φοιτητές. Αν δεν μας υπολογίζετε, θα σας κάνουμε εμείς να μας υπολογίζετε.

Προς κάθε επίδοξη Παναγιωταρέα:

ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ, ΟΧΙ ΣΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ.

Υ.Γ.: Άααααννα, δεν ήσουνα εσύ για αεροπλάααανα….



ΑΥΤΟΝΟΜΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ