Μπροστά χωρίς ταλαντεύσεις...

Την Πέμπτη το διασωματειακό, με αντιπροσωπεία του, ζήτησε από εργαζόμενους της ΕΡΤ (δημοσιογράφους και άλλες ειδικότητες) που έκαναν συνέλευση με θέμα την καλύτερη οργάνωση της απεργίας (περιφρουρήσεις, εξωστρέφεια, κλπ) να προτείνουν στο διασωματειακό τι θα επιθυμούσαν να αποφασίσει για τις εφημερίδες της Κυριακής. Ακούστηκαν δύο απόψεις, μια ήταν υπέρ να βγουν τα κυριακάτικα (υπέρ της επιχειρηματολόγησαν και συνάδελφοι προσκείμενοι στο ΠΑΜΕ Τύπου και ΜΜΕ) και μια όχι, αντιπροτείνοντας την έκδοση απεργιακού φύλλου (την εισηγήθηκαν συνάδελφοι από την Πρωτοβουλία για την Ανατροπή και την υιοθέτησε η συντριπτική πλειοψηφία των παρευρισκομένων). Ακολούθως, μετά από αυτή την απόφαση, όσοι υποστήριζαν την πρόταση για έκδοση των κυριακάτικων, άρχισαν να αποχωρούν από την εξέλιξη της συζήτησης της υπόλοιπης ατζέντας.  

Η πρόταση μεταφέρθηκε στο διασωματειακό, το οποίο «κατάφερε» να συνεδριάζει δύο μέρες για να αποφασίσει τι θα κάνει, όταν πια δεν θα μπορούσε να το κάνει.  Για τους μνημονιακούς που έχουν κάνει την κωλυσιεργία επιστήμη, δεν χρειάζεται καν να αναφερθούμε. 

Στη συνεδρίαση του διασωματειακού ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, που αρχικά είχε εκφράσει επιφυλάξεις για την ορθότητα της πιθανής απόφασης για απεργία στα κυριακάτικα,  πρότεινε να μην τιμωρηθούν οι εφημερίδες που στηρίζουν την απεργία και να βγουν τη Δευτέρα. Αν και δεν τις ονομάτισε, φανταζόμαστε, ότι θα αναφέρονταν στην εφημερίδα των συντακτών, την Αυγή και τον Ριζοσπάστη (οι απολυμένοι του οποίου, μάλλον θα έχουν διαφορετική προσέγγιση). Αντίστοιχη άποψη για «να μην τιμωρηθούν οι εφημερίδες της αριστεράς», εξέφρασαν και άλλοι.

Τώρα ρίχνουν τις ευθύνες ο ένας στον άλλον, πχ η ομοσπονδία τύπου και χάρτου κατηγορεί την ΕΣΗΕΑ για λειψή προετοιμασία της απεργίας και περιφρούρησης στα κυριακάτικα και ότι συκοφαντεί το ΠΑΜΕ, που έχει δυνάμεις στα τυπογραφεία, επιχειρώντας να του φορτώσει το βάρος της περιφρούρησης. Σωστή η κριτική στο πρώτο μισό, αλλά υπέρ της έκδοσης κυριακάτικων τάχθηκαν και οι συνάδελφοι που ασκούν τη συγκεκριμένη κριτική. Η τελική υιοθέτηση της πρότασης για απεργία και στα κυριακάτικα, που "σκάλωσε" για δύο μέρες σε συνεδρίαση, άφησε τα όποια περιθώρια στην εργοδοσία για να κάνει τα δικά της.

Στις δύσκολες ώρες που περνάμε, δεν είναι χρήσιμο να διευκολύνονται τα παραρτήματα της συγκυβέρνησης στα συνδικάτα, από τις αμφιταλαντεύσεις της αριστεράς. Απαιτείται ενότητα, αποφασιστικότητα και όχι «κρατήματα» και πισωγυρίσματα.