Εκλογές ΕΣΗΕΑ: Προσκλητήριο σε Αγωνιστές και Αριστερούς

Ψήφος στην ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ, συμβόλαιο για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ

του Γιώργου Παυλόπουλου

Εκτός από την ανεργία και τα μπλοκάκια, εκτός από τη μείωση των μισθών και την απληρωσιά, εκτός από την ανασφάλεια και τη λογοκρισία, εκατοντάδες συνάδελφοί μας δημοσιογράφοι υποφέρουν από κάτι ακόμη: την απογοήτευση και την αίσθηση της απόλυτης αδυναμίας – απέναντι στα αφεντικά των ΜΜΕ, την κυβέρνηση και τα μνημόνια. Γιατί να αγωνιστώ και τι θα πετύχω; Ποιους να εμπιστευτώ όταν σχεδόν όλοι με έχουν προδώσει; Και ποιος ο λόγος να ψηφίσω στις εκλογές της ΕΣΗΕΑ, στις 18 και 19 Ιουνίου;

Αυτό είναι, ίσως, το πιο σημαντικό εμπόδιο στην ανάγκη και την προσπάθεια να σηκώσουμε κεφάλι απέναντι σε αυτούς που μας δυναστεύουν. Μαζί δε με την εγκληματική απουσία ενός στοιχειώδους πλαισίου και σχεδίου δράσης από τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, ορθώνουν μπροστά μας ένα τείχος που μοιάζει απόρθητο. Αν δεν το γκρεμίσουμε, όμως, δεν μπορούμε να τρέφουμε καμία ελπίδα. Όχι μόνο για ένα καλύτερο μέλλον, για αξιοπρεπείς αμοιβές, ασφάλιση, συνθήκες εργασίας και ενημέρωση, αλλά ούτε καν για να διαφυλάξουμε αυτά τα λίγα που μας έχουν απομείνει – σε όσους έχουν απομείνει.

Δυστυχώς, η «Αριστερά που γνωρίσαμε», η Αριστερά της διαχείρισης και των κυβερνητικών αυταπατών, η Αριστερά των μεγάλων λόγων και των μικρών έργων, η Αριστερά που πετά διαρκώς την μπάλα στην εξέδρα και αρνείται ή φοβάται να αναμετρηθεί με τις προκλήσεις, φέρει τεράστιες ευθύνες για το γεγονός ότι φτάσαμε ως εδώ.

Αυτή η Αριστερά – με την οποία, παρ’ όλα αυτά, η Πρωτοβουλία για την Ανατροπή επιδίωξε και θα συνεχίσει να επιδιώκει συστηματικά την κοινή δράση για τα μεγάλα προβλήματα του κλάδου και της κοινωνίας – ζητά και τώρα την ψήφο μας. Χωρίς διάθεση ειλικρινούς και ουσιαστικής αυτοκριτικής και προβάλλοντας το απλοϊκό επιχείρημα ότι εάν δυναμώσει, αν πάρει περισσότερες ψήφους και έδρες στο ΔΣ, τότε δήθεν πολλά θα αλλάξουν προς το καλύτερο.

Η πραγματικότητα είναι – κι ας λέμε, επιτέλους, τα πράγματα με το όνομά τους, χωρίς τα συνήθη… στρογγυλέματα – ότι η Συσπείρωση και το ΠΑΜΕ δεν είναι σε θέση σήμερα να αξιοποιήσουν την ψήφο και την εμπιστοσύνη των αγωνιστών και αριστερών δημοσιογράφων για να αλλάξει ο ρους των γεγονότων. Παρά τις καλές προθέσεις και διακηρύξεις, παρά τις επικλήσεις στην ενότητα (με την οποία ουσιαστικά εννοούν τη σταδιακή αυτοδιάλυση όλων μας και την ενσωμάτωσή μας στα «μεγάλα μαγαζιά» τους), δεν πρόκειται να κάνουν οτιδήποτε διαφορετικό από ό,τι έχουν κάνει τα προηγούμενα χρόνια.

Γι’ αυτό, η Πρωτοβουλία για την Ανατροπή απευθύνει ένα προσκλητήριο συστράτευσης και αγώνα σε όλους τους αγωνιστές και αριστερούς εργαζόμενους στον κλάδο. Το σχήμα μας δεν έκρυψε ποτέ την ταυτότητα και τις προθέσεις του σε μισόλογα. Κοιτάμε στα μάτια όσους επιμένουν στη γραμμή της αντίστασης και της ανυπακοής, σε όσους αρνούνται να δεχθούν την ήττα και την παντοδυναμία του αντιπάλου, σε όσους βλέπουν ότι η παγωνιά και η κατάθλιψη του χειμώνα της ήττας δεν θα εμποδίσει τα λουλούδια της άνοιξης των αγώνων, της ρήξης και της ανατροπής να ανθίσουν.

Δεν είμαστε με την ανάθεση, αλλά με τη συστράτευση. Όσοι θεωρούν ότι η λύση τους βρίσκεται στη συνδιαλλαγή, στις συμμαχίες κορυφών, τη μοναχική πορεία και τη διαιώνιση των αποτυχημένων μοντέλων, προφανώς δεν έχουν πολλούς λόγους να επιλέξουν το ψηφοδέλτιό μας. Στο ίδιο μετερίζι θα βρεθούμε, όμως, με όλους όσοι αρνούνται να αποδεχθούν τη μοίρα τους και έχουν κουαραστεί από τις κάθε λογής αυταπάτες.

Σε αυτούς απευθυνόμαστε – χθες, σήμερα και αύριο. Και τους ζητάμε να συμμετέχουν μαζικά στις εκλογές της 18^ης-19^ης Ιουνίου. Πρώτα από όλα, για να μαυρίσουν τους εκπροσώπους της τρικομματικής κυβέρνησης και της τρόικα, τα φερέφωνα των εκδοτών και καναλαρχών, τους πάσης φύσης διαπλεκόμενους. Αλλά και για να δώσουν πάλι ζωτικό χώρο στην ελπίδα, στους αγώνες για ρήξη και ανατροπή.