ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΣΗΕΑ

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΔΡΑΣΗΣ

 Οι επισημάνσεις του εκπροσώπου της Πρωτοβουλίας για την Ανατροπή Μωυσή Λίτση στο απερχόμενο Διοικητικό Συμβούλιο στην γενική συνέλευση της ΕΣΗΕΑ

Συνάδελφοι/ισες

Όταν δύο χρόνια πριν εκλέξαμε για πρώτη φορά έδρα στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ, αναρωτηθήκαμε πολλές φορές για το αν θα έπρεπε να μετάσχουμε στο προεδρείο της Ένωσης.

 Υπό την πίεση των συναδέλφων που έβλεπαν τι έρχεται και ήθελαν να υπάρχει διοίκηση στο σωματείο προκειμένου να μπορέσει να αντιμετωπίσει την επερχόμενη εργασιακή καταστροφή, αποδεχτήκαμε τελικά να μετάσχουμε σε αναλογικό προεδρείο.

 Δεν μετανιώσαμε για αυτό. Τόσο σε θεσμικό επίπεδο από τη θέση του ταμία της ΕΣΗΕΑ, όσο και με τις παρεμβάσεις, τη ψήφο μας και τις επισημάνσεις, κάναμε το καλύτερο δυνατό για να ανταποκριθούμε στην ανάγκη ριζοσπαστικοποίησης ενός σωματείου που διακατέχονταν για χρόνια από στενή συντεχνιακή αντίληψη και λύσεις παρασκηνιακών συναλλαγών με κυβέρνηση και εκδότες.

 Στην επόμενη διετία δύο κατά τη γνώμη μας είναι οι μεγάλες προκλήσεις που ως ΕΣΗΕΑ και κλάδος θα πρέπει να αντιμετωπίσουμε: η κατάργηση των ΣΣΕ και η απλήρωτη εργασία.

 Η μάχη για τις ΣΣΕ δεν αφορά απλά την υπογραφή κάποιας νέας σύμβασης λιγότερο ή περισσότερο ικανοποιητικής. Οι ΣΣΕ αφορούν όχι απλά μόνο το ύψος του μισθού αλλά ρυθμίζουν σε μεγάλο βαθμό τα της εργασίας στη ζούγκλα των εργασιακών σχέσεων που επικρατεί σήμερα όχι μόνο στον κλάδο των ΜΜΕ αλλά παντού. Βάζουν φρένο στην αυθαιρεσία του εργοδότη που εξαναγκάζει τον εργαζόμενο να υπογράψει κατάπτυστες ατομικές συμβάσεις.

  Σήμερα μιλάμε για την επιστροφή σε ένα από τα βασικά αιτήματα του εργατικού κινήματος τον προηγούμενο αιώνα. Μιλάμε για επανάκτηση των ΣΣΕ. Ένας αγώνας που δεν θα είναι εύκολος και ο οποίος δεν μπορεί να δοθεί κατά μόνας. Αν θέλουμε ΣΣΕ, αν θέλουμε στοιχειώδη προστασία στην αγορά εργασίας, πρέπει να είμαστε έτοιμοι για ένα σκληρό και παρατεταμένο αγώνα διαρκείας. Μαζί με όλους τους εργαζόμενους.

 Η μεγάλη ευκαιρία χάθηκε δυστυχώς στη μεγάλη έκτακτη γενική συνέλευση του κλάδου πέρυσι το Γενάρη. Μία συνέλευση που ήταν από τις μαζικότερες στην ιστορία.  Και σε αυτό έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης οι παρατάξεις της αριστεράς. Συσπείρωση και Δημοσιογραφική Συνεργασία.

 Ναι σαφώς και υπήρξε υπονόμευση από τα μέσα των γνωστών μηχανισμών που δεν θέλουν να γίνει τίποτα στην ΕΣΗΕΑ, πολύ περισσότερο ένας αγώνας διαρκείας που θα διακύβευε τη σχέση εξάρτησής τους από το εκδοτικό κατεστημένο. Υπάρχει όμως και η βάση και εκεί έπρεπε πρόεδρε του Διοικητικού Συμβουλίου και εκπροσώπου της Συσπείρωσης να απευθυνθείτε για να μην πάει χαμένη η εντολή για αγωνιστικές κινητοποιήσεις και υπογραφή ΣΣΕ.

 Δεν ήταν το μείζον η πρόταση για προσφυγή στον ΟΜΕΔ, για να διασπαστεί το αγωνιστικό μπλοκ και να μην υπάρξει προσπάθεια για ένα κοινό ψήφισμα, συνάδελφε της Δημοσιογραφικής Συνεργασίας, το οποίο θα βοήθαγε τον κλάδο να δώσει τη μάχη. Κοιτάξτε που βρισκόμαστε σήμερα.

 Αλλά και εσείς συνάδελφοι που καλοπροαίρετα ίσως πιστεύατε ότι θα μπορούσε να υπάρξει ένας συμβιβασμός. Να υπογραφούν ΣΣΕ ακόμη και με μείωση μισθών δεν βλέπετε άραγε την πραγματικότητα. Οι εκδότες και οι καναλάρχες όχι μόνο δεν εξεδήλωσαν ποτέ διάθεση για διαπραγμάτευση, αλλά η κατάργηση των ΣΣΕ εργασίας είναι βασική πολιτική επιλογή της τρόικας, της τρικομματικής κυβέρνησης, της ΕΕ, στα πλαίσια της «κινεζοποίησης» των εργασιακών συνθηκών, με πρόσχημα την ελληνική και ευρωπαϊκή ανταγωνιστικότητα. Τα εργασιακά δικαιώματα δέχονται σήμερα μία πρωτοφανή επίθεση στην Ελλάδα, την Ευρώπη, τις ΗΠΑ, παντού.

 Εμείς καταθέσαμε γραπτώς πρόταση για απεργία διαρκείας, όταν ξανά τέθηκε θέμα αγωνιστικότητας του κλάδου με αφορμή και τη νέα επίθεση στα ασφαλιστικά μας δικαιώματα. Καταθέσαμε αναλυτικά πρόταση ακόμη και για απεργιακή εναλλακτική ενημέρωση που θα ενημέρωνε τη κοινή γνώμη.

 Η δεύτερη μεγάλη πρόκληση αφορά την απλήρωτη εργασία(βλέπε και πρόσφατο άρθρο στο http://financialcrimesnews.blogspot.gr/2013/06/blog-post_6684.html ). Όλοι γνωρίζετε ότι προέρχομαι από τους απλήρωτους εργαζόμενους της Ελευθεροτυπίας, στους οποίους τώρα έρχονται να προστεθούν και οι απλήρωτοι συνάδελφοι της «νέας» Ελευθεροτυπίας. Δεκάδες τα παραδείγματα, Alter, Αυριανή, Εξπρές, Κέρδος, Βραδυνή και άλλα που μου διαφεύγουν αυτή τη στιγμή.

 Η ΕΣΗΕΑ πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλίες, να δημοσιοποιήσει το θέμα και βέβαια οι ίδιοι οι εργαζόμενοι πρέπει να συναντηθούν με τους χιλιάδες απλήρωτους συναδέλφους τους στον υπόλοιπο ιδιωτικό τομέα. Οι δικαστικές προσφυγές από μόνες τους δεν είναι αρκετές.

 Συνάδελφοι/ισες

Σας καλούμε στις επικείμενες εκλογές όχι απλά να επιβραβεύσετε το ψηφοδέλτιο της Πρωτοβουλίας για την Ανατροπή, αλλά να το υπερψηφίσετε. Για ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΣΗΕΑ