Το συνέδριο της ΠΟΣΠΕΡΤ είναι το πρώτο συνέδριο συνδικάτου που γίνεται μετά τις διπλές βουλευτικές εκλογές. Οι μνημονιακές δυνάμεις κατάφεραν να συγκροτήσουν κυβέρνηση με ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ και ηδη από την πρώτη στιγμή ο Σαμαράς ξέχασε τα περί «επαναδιαπραγμάτευσης» και επέμεινε στην «εφαρμογή των υποχρεώσεων της χώρας στις διεθνείς δεσμεύσεις της».
Με απλά ελληνικά έδωσε το στίγμα της συνέχισης αλλά και της κλιμάκωσης αυτής της βάρβαρης πολιτικής. Όσο και αν προσπαθούν να μας πείσουν για τον «νέο αέρα που πνέει στη Ευρώπη» η αλήθεια είναι διαφορετική. Βλέπουμε την κρίση να χειροτερεύει σε όλη την Ευρώπη. Η Ισπανία μπήκε στο δικό της μνημόνιο και ακολουθεί από κοντά η Ιταλία. Το βάθεμα της κρίσης φέρνει μαζί του και νέες επιθέσεις για όλη την ευρωπαϊκή εργατική τάξη και όχι ανακούφιση. Τα γιατροσόφια της συνόδου κορυφής δεν δίνουν λύση απλά βάζουν όλη την Ευρώπη σε μνημόνιο διαρκείας.
Άλλωστε στο νέο κυβερνητικό πρόγραμμα, κεντρική θέση έχουν η συνέχιση της εφαρμογής της λιτότητας που έφεραν τα μνημόνια, η επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων και του ξεπουλήματος του δημόσιου πλούτου, οι διαρθρωτικές αλλαγές, δηλαδή η ακόμη μεγαλύτερη διάλυση των κοινωνικών υπηρεσιών, οι μεγαλύτερες φοροαπαλλαγές για τους καπιταλιστές, η συρρίκνωση της παιδείας, της υγείας και των ασφαλιστικών μας ταμείων.
Μπορούμε να τους σταματήσουμε. Από την μια, η κυβέρνηση ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, είναι πολύ πιο αδύναμη από όλες τις μέχρι τώρα μνημονιακές κυβερνήσεις, τόσο του Παπανδρέου, όσο και του Παπαδήμου. Είναι μια δεξιά κυβέρνηση του 30%, διασπασμένη εσωτερικά της και με δεκανίκια (ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ) που περισσότερο προσφέρουν αστάθεια παρά σταθερότητα. Από την άλλη οι εργαζόμενοι έρχονται στο σήμερα κουβαλώντας μαζί τους 19 πανεργατικές απεργίες, δεκάδες κλαδικές απεργίες διαρκείας, μεγάλη οργή και μαχητικότητα. Και έδειξαν και με την μαζική ψήφο στην αριστερά ότι είναι έτοιμοι να συνεχίσουν να δίνουν τις μάχες απέναντι στην τρόικα την ΕΕ και τις πολιτικές τους.
Να μετατρέψουμε την τεράστια εκλογική ενίσχυση της αριστεράς, και τα αδιέξοδα του αστικού πολιτικού κόσμου στην πραγματική δύναμη που μπορεί να τσακίσει τα μνημόνια, δηλαδή χρειάζεται να συνεχίσουμε και να κλιμακώσουμε τους αγώνες μας.
Για να πάρουμε πίσω όσα μας έχουν κλέψει από τους μισθούς μας και τα δικαιώματά μας, την τελευταία διετία με τις συνεχείς περικοπές.
Για να εξασφαλίσουμε το μέλλον για τα ασφαλιστικά μας ταμεία και τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα.
Για να μην απολυθούν, αλλά αντίθετα να μονιμοποιηθούν όλοι οι συμβασιούχοι συνάδελφοι και να ξηλωθούν οι νόμοι που απαγορεύουν πρακτικά τις προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στη δημόσια ραδιοτηλεόραση.
Για να μην επιτρέψουμε τις απολύσεις που φέρνει μαζί της η «αξιολόγηση», που θέλουν να εφαρμόσουν σε όλες τις ΔΕΚΟ και το δημόσιο.
Για να γίνει η ΕΡΤ η φωνή των αγωνιζόμενων εργαζόμενων της χώρας, με τον έλεγχο των ίδιων των εργαζόμενων και των σωματείων τους.
Στο συνέδριο της ΠΟΣΠΕΡΤ χρειάζεται να πάρουμε αποφάσεις που θα κινούνται σε αυτήν την κατεύθυνση, γιατί την επόμενη περίοδο θα χρειαστούμε ακόμη πιο σκληρούς αγώνες για να κρατήσουμε τις κατακτήσεις μας, να αποτρέψουμε την ιδιωτικοποίηση αλλά και να πάρουμε πίσω όσα μας στέρησαν το μνημόνιο, η τρόικα και οι κυβερνήσεις τους.
Θα χρειαστεί οι κινητοποιήσεις μας να είναι καλά οργανωμένες, με Γενικές Συνελεύσεις που να αποφασίζουν οι ίδιοι οι συνάδελφοι, να στηρίζονται δηλαδή στην δική τους αυτενέργεια και δράση, και όχι μόνο στη δράση των συνδικαλιστών. Έτσι μαζικοποιούνται οι αγώνες και δυναμώνουν.
Δεν πρέπει να φοβηθούμε να ανοίξουμε το ζήτημα της εναλλακτικής ενημέρωσης της κοινωνίας την περίοδο των απεργιακών μας κινητοποιήσεων με ευθύνη της ομοσπονδίας, των σωματείων μας και της ΕΣΗΕΑ.
Τέλος πρέπει να πάρουμε αποφάσεις σαν Ομοσπονδία και να επιβάλλουμε ότι οι φωνές των δολοφόνων νεοναζί της Χρυσής Αυγής δεν θα προβάλλονται από την δημόσια ραδιοτηλεόραση. Τους εχθρούς της δημοκρατίας και της ελευθερίας πρέπει να τους στείλουμε πίσω στους υπονόμους της ιστορίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου