Η Siemens των λιμανιών και η ντουντούκα των αφεντικών

Η μνημονιακή ντουντούκα ξαναχτυπά, αυτή τη φορά μέσα από δημοσίευμα το Έθνους της Κυριακής, όπου αγιοποιείται η COSCO, που για μερικούς δεν θα ήταν λάθος να ονομαστεί «η Siemens των λιμανιών» και επιχειρείται το «χτύπημα» των απεργών της Χαλυβουργίας, με έναν πολιτκό αχταρμά, όπου εμφανίζονται να συνεργάζονται ΠΑΜΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ και Χρυσή Αυγή, ώστε να επιβληθεί με το ζόρι η απεργία. Το μόνο πράγματι προβληματικό σημείο, είναι η αποδοχή της επίσκεψης των νεοναζί στο εργοστάσιο στον Ασπρόπυργο, από το τοπικό σωματείο. Μάλιστα όπως αναφέρει το άρθρο στην προσπάθεια που κάνει να τα ανακατέψει όλα: «μέλη της «Χρυσής Αυγής» προσπάθησαν να επιβάλουν απεργιακές κινητοποιήσεις και στο εργοστάσιο του Βόλου αλλά δεν τα κατάφεραν και απωθήθηκαν από τους εργαζόμενους».

Αδιάφορο για τους συντάκτες του άρθρου, αν η οργάνωση των νεοναζί σε ανακοίνωσή της έγραφε υπέρ του εργοδότη ότι: "Η πρόταση της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» προς τους εργαζομένους ήταν λογική υπό τις δύσκολες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στην αγορά…. Tο περιορισμένο χρονικό διάστημα ισχύος του πενταώρου αποδεικνύει ότι η εργοδοσία δεν επιθυμεί να προβεί σε απολύσεις. Δυστυχώς, παρ' όλο που η διοίκηση της εταιρείας έκανε δεκτά τις τελευταίες ημέρες τα αιτήματα των απεργών και επιθυμεί να ανακαλέσει τις απολύσεις, τίθενται και νέες αξιώσεις που αφορούν ανύπαρκτες προθέσεις της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» να καταργήσει τις συλλογικές συμβάσεις και να προωθήσει τις ατομικές".


Επειδή η γελοιότητα δεν αντέχει σε κριτική, όταν ειδικά στο Βόλο οι νεοναζί με ανακοίνωσή τους τάχθηκαν υπέρ του εργοδότη Μάνεση, αλλά αυτό είναι ψιλά γράμματα για τους συντάκτες του άρθρου, αφιερώνουμε για αρχή τις ακόλουθες αναρτήσεις για την Siemens των λιμανιών.


http://dockworkers.blogspot.gr/2012/02/cosco.html

http://ektelonistis.blogspot.gr/2011/05/cosco.html


http://aristeroblog.gr/node/356

ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ

Στο παρελθόν και πριν απολυθεί από την Ημερησία on-line, ο Κώστας Σαρρής, μέλος των Financial Crimes, έγραφε όλες τις αλήθειες και τους μύθους για τη σύμβαση με την COSCO προβάλλοντας όχι τη μεριά των «παραγόντων της αγοράς» αλλά τη μεριά των εργαζόμενων.

«Τα σωματεία των εργαζομένων από την περασμένη άνοιξη καταγγέλλουν ότι πρόκειται για ένα μεγάλο ξεπούλημα», γράφει, «Ο πρόεδρος της ΟΜΥΛΕ Γ. Γεωργακόπουλος τόνισε: ΄Ο πρώην υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας είχε πει ότι μέσα σε έξι μήνες θα έχει καθαρίσει με το Λιμάνι. Μετά από 14 μήνες εμείς είμαστε εδώ -εκείνος είναι κάπου αλλού και είμαστε αποφασισμένοι να κερδίσουμε όπως κερδίσαμε στη Θεσσαλονίκη΄. Εξηγεί ότι ΄όταν άνοιξαν οι προσφορές ο Βουλγαράκης έτρεξε να πανηγυρίσει και να πει ότι το ελληνικό δημόσιο θα κερδίσει 4 δισ ευρώ. Από το Χονγκ Κόνγκ μάθαμε την αλήθεια. Παραχωρούν για 35-40 χρόνια την προβλήτα 2 και 3 με ετήσιο ενοίκιο την πρώτη χρονιά 17,5 εκατομμύρια ευρώ, ενώ το 2007 μόνο από την προβλήτα 2 ο ΟΛΠ είχε έσοδα 110 εκατομμύρια ευρώ, συμμετοχή στα συνολικά έσοδα 70% και κέρδη 35 εκατομμύρια ευρώ΄».

Στο ίδιο άρθρο εξηγεί πόσο μεγάλο είναι το ξεπούλημα, περιγράφοντας τα προνόμια που κερδίζει η COSCO: «Και σα να μην έφταναν όλα αυτά στο τελικό κείμενο που κατατέθηκε στη βουλή προστέθηκαν πρωτοφανή φορολογικά και άλλα προνόμια κάτω από τις διατάξεις ΄αποικιακού΄ νόμου του 1953, του Μαρκεζίνη, ΄περί προστασίας κεφαλαίων εξωτερικού΄, που δίνει τεράστια προνόμια στην Cosco. Για παράδειγμα προβλέπεται ότι η Cosco θα έχει τη δυνατότητα να λαμβάνει επιστροφή ΦΠΑ από το ελληνικό δημόσιο μέσα σε 60 ημέρες από την υποβολή αίτησής της εταιρείας. Σύμφωνα με τη σύμβαση η Cosco θα έχει τον προβλήτα 2 και θα κατασκευάσει, τον προβλήτα 3, ενώ ο ΟΛΠ κατασκευάζει και θα διαχειρίζεται τον προβλήτα 1. Η Cosco μέσα στην επόμενη πενταετία προβλέπεται ότι θα κάνει επενδύσεις ύψους 300 εκατ. ευρώ στους προβλήτες του νέου Σ.ΕΜΠΟ. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι υπολογίζοντας το ΦΠΑ στο 20% θα λάβει πίσω άμεσα (επιστροφή) η ακόμα και με τόκους υπερημερίας το ποσό των 60 εκατ. ευρώ΄, αναφέρει άρθρο της εφημερίδας Ναυτεμπορική».

Θυμίζει επίσης πόσο μεγάλο ψέμα ήταν και είναι ότι η συμφωνία με την COSCO θα προσφέρει στο δημόσιο έσοδα πολλών εκατομμυρίων ευρώ: «Η ειρωνεία είναι ότι ακόμα κανείς δεν είναι σίγουρος για το μέλλον, καθώς οι οικονομίες χάνουν λάδια. Αυτό φάνηκε από την ΄τρίπλα΄ της κυβέρνησης Καραμανλή με το τίμημα για τον έλεγχο του ΟΛΠ που έκανε ο Βουλγαράκης με τον Καραμανλή και τον Αλογοσκούφη. Αρχικά διέδιδαν με κομπασμό ότι η κινέζικη εταιρεία Cosco πληρώνει 4,3 δισ. δολ., αλλά η τελευταία δυο μέρες μετά είπε ότι δίνει 8 φορές λιγότερα δηλαδή 500 εκατ. ευρώ. Τόμπολα! Το ΄τρίο στούτζες΄ έβγαλε πληθωρισμένο τίμημα 35ετίας και το εμφάνιζε ως άμεση καταβολή. Είναι σαν να νοικιάζει κάποιος ένα σπίτι και να λέει ότι θα πάρει 50.000 ευρώ σε βάθος ετών».

Οσο για το επιχείρημα ότι η ιδιωτικοποίηση θα σημάνει φθηνότερες υπηρεσίες λόγω του ανταγωνισμού, ο Κ. Σαρρής γράφει: «στην πράξη θα δημιουργηθεί ένα ιδιωτικό μονοπώλιο, πράγμα που θα έχει επιπτώσεις σε όλη την κοινωνία, γιατί η κινέζικη Cosco θα έχει τη δυνατότητα να εφαρμόζει τη δικιά της τιμολογιακή πολιτική. Επιπλέον θα επιβάλει μείωση των θέσεων εργασίας και κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων και των κανονισμών εργασίας. Τα σωματεία εργαζόμενων στο Λιμάνι καταγγέλλουν ότι η Διοίκηση του ΟΛΠ προχωρά στην κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων με το μισθολογικό διαχωρισμό νέων και παλιών εργαζόμενων, ώστε ο μελλοντικός εργοδότης να βρει πρόσφορο έδαφος για την πλήρη διάλυση των εργασιακών σχέσεων».

Και συνεχίζει: «Το 70% των προϊόντων που διακινούνται στην ελληνική αγορά είναι εισαγόμενα, συνεπώς η παράδοση του λιμανιού στην Cosco την χρίζει αυτόματα μονοπώλιο και βασικό ρυθμιστή των τιμών της ελληνικής αγοράς! Πώς μπορεί, λοιπόν, κάποιος να εμπιστευτεί αυτό το ΄κύκλωμα΄, που βλέπουμε τι κάνει με τις τιμές στα σουπερμάρκετ;».

Την ίδια προσπάθεια, να απαντήσει στις συκοφαντίες και τα ψέματα που αναπαράγονται για τους λιμενεργάτες, έκανε και ο Σταύρος Μαλαγκονιάρης σε άρθρο του στην εφημερίδα Εθνος. «Δεν διασφαλίζεται όμως η μονιμότητα των περίπου 1.600 εργαζομένων μετά τη σύμβαση COSCO - Δημοσίου;», αναρωτιέται ο συντάκτης και απαντά: «Όχι. Η ανατροπή των εργασιακών σχέσεων με τα μέχρι τώρα ισχύοντα είναι δεδομένη και γι' αυτό ανησυχούν οι εργαζόμενοι. Στις δύο προβλήτες του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων του Πειραιά απασχολούνται σήμερα περίπου 600 εργαζόμενοι. Με την παραχώρηση της μιας προβλήτας το αντικείμενο του ΟΛΠ ΑΕ θα μειωθεί τουλάχιστον κατά 50%, οπότε θα «περισσέψουν» τουλάχιστον 300 θέσεις εργασίας και σαφώς θα τεθεί θέμα απασχόλησης. Από την άλλη πλευρά, η σύμβαση δεν δεσμεύει την Cosco να προσλάβει εργαζόμενους του ΟΛΠ».


Αμοιβές

Το πιο διαδεδομένο επιχείρημα εναντίον των λιμενεργατών είναι οι δήθεν «αστρονομικές» απολαβές τους. Από το 2005, όταν το ΥΕΝ δημοσίευσε λίστα αμοιβών των λιμενεργατών -η οποία είχε τίτλο «Οι αριστοκράτες λιμενεργάτες των ρετιρέ που αμείβονται με 150.000 ευρώ ετησίως διαμαρτύρονται»- μέχρι και σήμερα, αυτό το ψέμα επαναλαμβάνεται συνεχώς.

Γράφει ο Σταύρος Μαλαγκονιάρης: «Σήμερα, κανείς δεν αμείβεται με τέτοια ποσά. Εκείνο το διάστημα υπήρχαν ορισμένοι, ελάχιστοι λιμενεργάτες, με την ειδικότητα του «εναερίτη», που έκαναν μια εξαιρετικά δύσκολη και επικίνδυνη εργασία «κλειδώματος» και «ξεκλειδώματος» τεράστιων? βουνών κοντέϊνερ, αναγκαζόμενοι λόγω έλλειψης προσωπικού να εργάζονται διπλοβάρδια μέσα στην ημέρα, αργίες και σαββατοκύριακα, με αποτέλεσμα οι αποδοχές τους λόγω των υπερωριών να αυξάνονται. Ακολούθως, έγιναν προσλήψεις και σήμερα, ο μέσος όρος μηνιαίων αμοιβών των εργαζόμενων στο λιμάνι με υπερωρίες είναι περίπου 2000- 2100 ευρώ. Ωστόσο, την τελευταία διετία λόγω της αποχής από τις υπερωρίες, που έκαναν οι εργαζόμενοι στο πλαίσιο των κινητοποιήσεών τους ο μέσος μηνιαίος μισθός διαμορφώνεται περίπου στα 1.700 ευρώ».

Η τελευταία επίθεση τέτοιου είδους -για την «ελίτ» του λιμανιού- ήταν στην κυριακάτικη Καθημερινή (8/11) και αφορούσε στον κλάδο των χειριστών. Το άρθρο στέκεται στον τωρινό κανονισμό εργασίας που καθορίζει την επάνδρωση της κάθε γερανογέφυρας με 6 χειριστές. Από αυτούς, κάποιοι είναι εφεδρικό προσωπικό που -για τον συντάκτη του άρθρου και βεβαίως τους παράγοντες της αγοράς- ισοδυναμεί με περιττό προσωπικό και πρέπει να φύγει.

Τον αρθρογράφο δεν τον ενδιαφέρει φυσικά η φύση της δουλειάς του χειριστή, αν είναι δύσκολη ή επικίνδυνη και αν η περαιτέρω μείωση του αριθμού των εργαζόμενων ανά γερανογέφυρα μπορεί να αυξήσει τα εργατικά ατυχήματα. Το μόνο που τον απασχολεί είναι ότι με αυτούς τους «παρωχημένους» όπως τους χαρακτηρίζει κανονισμούς εργασίας το λιμάνι του Πειραιά δεν είναι «ανταγωνιστικό». Και ότι «ο χρήστης του εμπορικού λιμένα καλείται ΄να βάλει το χέρι στην τσέπη΄ και να πληρώσει για θέσεις εργασίας που υπάρχουν μόνο στα χαρτιά». Οι κανονισμοί εργασίας και η ζωή των χειριστών είναι δηλαδή λεπτομέρειες μπροστά στα κέρδη της κάθε COSCO.

Οσο κι αν προσπαθούν κυβέρνηση και αφεντικά να τρομοκρατήσουν και να απομονώσουν τον αγώνα, οι λιμενεργάτες έχουν τη συμπαράσταση της πλειοψηφίας των εργαζόμενων και της νεολαίας από την πρώτη στιγμή που βγήκαν στη μάχη ενάντια στην ιδιωτικοποίηση. Το σύνθημα που έχει ακουστεί στις πρόσφατες διαδηλώσεις αλληλεγγύης «Αν παίρνουν οι εργάτες παχυλό μισθό, Πάγκαλε ανέβα εσύ στο γερανό» εκφράζει αυτή τη διάθεση για σύγκρουση με την προπαγάνδα που υιοθετεί και η νέα κυβέρνηση. Είναι η στιγμή οι λιμενεργάτες να δείξουν αυτή τη δύναμη καλώντας σε μαζικές διαδηλώσεις στο κέντρο του Πειραιά και της Αθήνας.